Een verhaal over verdriet, afscheid, pijn, angst, onbegrip en afsluiting; dat is dit boek. En dat alles zonder heel zwaar en verdrietig te worden. Dit boek is een kruispunt van het leven van veel personages. Op de achterkant worden er drie genoemd, maar het zijn er veel meer. Zij komen elkaar tegen, vluchtig of voor langere tijd; voegen iets toe aan elkaars leven; veranderen iets en vertrekken ook weer, of niet. Wat al deze levens met elkaar gemeen hebben, is dat ze het moeilijk hebben, hoop houden en troost zoeken.

Alex Boogers heeft deze roman op een ingenieuze manier geschreven. Er is één groot verhaal, maar zo vertelt hij het niet. Hij gaat niet chronologisch te werk en heeft niet één hoofdpersoon, nee hij gaat van hot naar her, van de een naar de ander en van kort naar lang. Dit zorgt voor onrust en onbegrip, maar dat is helemaal niet storend. Boogers doet het zo goed, dat hij je zelf de puzzel laat maken, terwijl hij steeds hints geeft. Je snapt het eerst niet, je vormt je eigen verhaal, er wordt steeds meer ingevuld, je past je verhaal aan en uiteindelijk vallen op de laatste pagina’s de puzzelstukjes op zijn plek. Boogers verrast nog even aan het eind, als hij ineens iets laat gebeuren wat je helemaal niet verwacht had en wat ontzettend schokkend is. Zo schudt hij je nog weer even goed wakker voordat het boek eindigt.

Wat Boogers heel sterk doet, is dat hij echt in elk personage lijkt te kruipen. Er is een wat vreemde, filosofische leraar, een onzekere puber, een onderzoekende journalist en nog veel meer. Hij laat ze allemaal omstebeurt aan bod komen, sommigen meer dan anderen en ook niet in een logische volgorde. Maar je weet wie ons nu weer het verhaal vertelt, omdat Boogers precies weet hoe hij vanuit diegene moet schrijven, hij past zich er helemaal op aan. Op deze manier maakt hij het verhaal overtuigend, betrouwbaar en toch nog een beetje duidelijk. We komen steeds meer over de personages te weten en beginnen hun manier van denken te snappen en te herkennen. Een belangrijke vraag in het boek is waarom? Waarom wordt de één ziek en de ander niet. Waarom gaan sommige ouders scheiden en andere niet? Iedereen in dit verhaal heeft wel zo’n vraag, de één simpeler dan de andere. Alle personages hebben een triest verhaal, maar ze hebben ook bijna allemaal hoop en dat maakt dit geen triest boek.

Ik vind het een prachtig boek, een boek dat gelezen wil worden en dat mij ook door laat lezen. Een boek dat elke keer meer onthult, maar niet teveel. Het is een boek met een goed einde, met afsluiting voor iedereen. Het boek is vernieuwend, verassend en bijzonder.

Alle dingen zijn schitterend

, dit boek zeker!

Alle dingen zijn schitterend / Alex Boogers / Uitgeverij Podium / 2012 / 320 pag. / ISBN 9789057595387