Vierenhalf sterren op Goodreads, vierenhalf sterren op Bol.com, lovende woorden bij De Wereld Draait Door en ga zo maar door. Alles dik verdiend door Amity Gaige die met
Schroder
een bijzonder verhaal op een indrukwekkende manier opgeschreven heeft.
Doordat hij zich niet geaccepteerd voelt als Duitser besluit Eric Schroder zich bij een zomerkamp in te schrijven als Eric Kennedy – niet wetend dat dit later volledig verkeerd uit zal pakken. Schroders persoonlijkheid verandert hij tegelijk met zijn naam en hij leeft zijn leven zoals elke andere doorsnee Amerikaan. Hij ontmoet een vrouw, Laura, en krijgt een dochter, Meadow, die hij leert lezen en schrijven en die veel te wijs is voor haar leeftijd. Als het lijkt of het niet erger kan – hij gaat scheiden en kan Meadow slechts om de twee weken een weekend bij zich hebben – is hij het zat. Hij neemt zijn dochter mee, te lang en te ver. Maar het gaat mis en nu moet hij het hele verhaal vertellen.
Eric is een intelligente en intrigerende man met aparte trekjes, iemand die graag wil informeren en zijn best doet op het opschrijven van zijn verhaal voor het geval er iemand anders meeleest dan Laura, voor wie het document bestemd is. Door de directe manier van schrijven, leer je Eric kennen. Gaige verpakt de voetnoten, de verontschuldigingen, de liefdesverklaringen en de beschuldigingen op zo’n bijzondere manier dat het nooit verveelt.
Als de tijd is aangebroken om de waarheid te gaan vertellen, beseft Eric dat hij niet alleen zijn vader heeft laten zitten en binnenkort zijn dochter zal verliezen, maar ook dat hij zichzelf heeft verloren in al die jaren dat hij als Eric Kennedy heeft geleefd. Een bijzonder moment. Hij vertelt over Eric Schroder, over zijn leven in Duitsland en Dorchester, Massachusetts, en over zijn leven met Laura. Zo oprecht en lief, met als onderliggende laag de opluchting dat hij het kwijt kan – de laatste hoofdstukken ontroeren wat mij betreft nog lang nadat het boek uit is.
Tijdens het schrijven van deze recensie merk ik dat ik vooral aan Eric moet denken en aan wat hij ‘mij’ verteld heeft. Terwijl Amity Gaige alle lof verdient voor haar unieke schrijfstijl, het feit dat ze de gevoelens van een man zo goed kan weergeven en dat ik denk dat hij het alleen tegen mij heeft, dat ze haar karakters geliefd weet te maken ondanks dat duidelijk wordt dat ze allemaal een vervelende kant hebben. Een ding weet ik zeker: ik zal niet snel weer zo’n bijzonder boek zal tegenkomen.
Schroder / Amity Gaige / vertaald door Mieke Trouw en Wim Scherpenisse / Uitgeverij Agathon / 2013 / 240 pag. / ISBN 9789000316670