Wat als je beste vriend in het ziekenhuis ligt en het is jouw schuld? Wat als hij in coma ligt doordat jij hem niet in je spiegel zag. Maxim ligt in coma na een motorongeluk, zijn beste vriend Niels besluit alle belevenissen op te schrijven zodat Maxim weet wat er allemaal is gebeurd als hij wakker wordt.

Reservetijd

leest als een soort dagboek, de datum staat bv. boven elk stukje. Niels schrijft niet elke dag maar probeert dit wel. Eigenlijk schrijft hij gewoon over het dagelijks leven, o.a. over waar hij werkt, in een tehuis voor mensen die niet meer goed kunnen functioneren. Hij noemt het tehuis: de Rarevogels. Verder over zijn vrienden en over hoe hij steeds op bezoek gaat bij Maxim.

Ik ben er nog niet uit of ik Niels een ‘realistisch’ personage vind. Hij is een jongen van 20 jaar oud en aan de ene kant komt dit goed naar voren: hij drinkt bier met z’n vrienden, heeft ruzie over ‘volwassen zaken’. Maar toch vind ik hem wat te ‘lief’, hij denkt goed na over het leven en weet alles goed te verwoorden. Wat ik niet heel vanzelfsprekend vind bij een jongen van zijn leeftijd. Ik heb het idee dat je hier heel goed de schrijfster naar voren ziet komen; hoe zíj denkt over het leven of hoe zíj zou handelen. Dit is dus zowel een goed als een slecht punt.. Goed omdat het mooi is, diepzinnig en goed doordacht. Slecht omdat ik eerder het idee heb dat Niels een vrouw is (de schrijfster) in plaats van een twintiger.

Halverwege het boek had ik er niet zo een zin meer in. Er gebeurde vrij weinig met Maxim, die lag nog steeds in coma in het ziekenhuis waar niks gebeurde. Niels vertelt alleen maar hoe hij steeds Maxim’s hand vasthoudt en hoe hij ruzie maakt met z’n vrienden. Het verhaallijn van de Rarevogels is daarentegen wel leuk, ook al heeft dit niet veel te maken met het ‘echte verhaal’ (comapatiënt Maxim). Maar om de Rarevogels kan je lachen, huilen en je gaat van ze houden.

Bijna wilde ik het boek terug in de kast zetten, maar toen begon

Reservetijd

opeens weer ’te leven’. Wanneer blijkt dat Maxim’s vriendin Nele zwanger is en niemand weet van wie, had ik weer de neiging om verder te lezen. En toen was het boek in één keer uit. Zeker de laatste paar pagina’s zijn indrukwekkend, wanneer Maxim redelijk uit zijn coma ontwaakt en weer gezichten begint te herkennen. Een mooi verhaal over hoe krachtig een vriendschap kan zijn, wat je er voor opgeeft en wat je er voor terugkrijgt.

Reservetijd / Rita Falk / vertaald door Pieter Streutker / Uitgeverij Lemniscaat / 2012 / 183 pag. / ISBN 9789047704935