Na het lezen van het eerste boek van Myrthe v/d meer, was ik erg benieuwd geworden naar haar boek

Kalf

. Hoe zou het zijn om opeens een fictie boek van haar te lezen. Je krijgt al een bepaald idee van haar schrijfstijl als je eerder haar autobiografische boek

PAAZ

hebt gelezen. De voorkant was al erg origineel, een zelf gecreëerde kaft, dit sprak mij zeker aan. Tijdens het lezen van de eerste bladzijde zit je gelijk midden in het verhaal, het wordt je gelijk duidelijk dat Jurgen niet zit te wachten op zijn bekende grootvader Onno(de bekende Oscar winnaar), je leest letterlijk dat hij hem dood wenst.

Het enige wat ze met elkaar gemeen hebben is hun liefde voor acteren en hun grote afkeer van elkaar. Nadat Onno 60 jaar geleden verdween naar Hollywood hebben ze niks meer van elkaar vernomen. Tot het moment dat Onno opeens terugkeert en ze aan elkaar vast zitten voor een laatste roadtrip. Deze trip lijkt hen in eerste instantie naar niet hele belangrijke gebieden te brengen, maar uiteindelijk heeft bijna elke plek waar ze komen iets wat een bepaalde indruk achter laat, zoals het vondelpark , Carré of het rijden in een Harley. Tijdens de trip rijden ze in een oude wagen die Jurgen veel waard is, veel later in het verhaal blijkt het ook een bijzondere betekenis te hebben voor zijn grootvader. Vaak herinnert het Onno aan iets uit het verleden en heeft Jurgen hier ook zijn eigen gedachtes bij. Regelmatig botst het tijdens hun weinige gesprekken die ze voeren. Hun karakter lijkt veel op elkaar, grootvader en kleinzoon.

Na verloop van tijd lijken de twee mannen wat soepeler met elkaar om te gaan, ook komt ‘’de gouden kalf’’ de acteurs prijs die Jurgen heeft gewonnen af en toe naar voren. Tussen de regels door merk je dat het langzaam een echte haat-liefde verhouding aan het worden is. Ze kunnen elkaar niet uitstaan, maar ongemerkt kunnen ze ook niet meer zonder elkaar. Zeker als blijkt dat het de waarheid is dat Onno niet zo lang meer te leven heeft. Ook begint het na een tijd op te vallen dat Jurgen regelmatig last van hoofdpijn heeft na een val in het theater, dit wordt sluimerend tussen de zinnen door verteld; uiteindelijk is dit een belangrijk gegeven voor hoe het verhaal afloopt. In het boek word de dood ter sprake gebracht, op een manier alsof het iets heel gewoons is. Zo staan ze halverwege het verhaal opeens bij het graf van Onno te kijken, waar hij uiteindelijk komt te liggen en wat hij al allemaal geregeld heeft. Het einde van het verhaal, blijkt niet te zijn wat je in eerste instantie denkt. Achteraf na het lezen van het boek, denk je van ik had het kunnen weten, dat maakt het boek ook bijzonder. Het laat de bijzondere band zien, de familie band. De band die gebroken en geheeld kan worden. Het is mooi om te zien hoe dit wordt beschreven in het verhaal.

Deze recensie is geschreven door Marion Poeste Thomas, 23 jaar, Door meerdere chronische ziektes is gewoon werk voor Marion niet mogelijk. Schrijven en lezen zijn haar grootste hobby’s.

Kalf / Myrthe Van Der Meer / Uitgeverij The House of Books / 2013 / 320 pag. / ISBN: 9789044342932