Wanneer lees je nou een sciencefiction streekroman? Buitenaardse wezens op Texel… Klinkt goed toch? Geen alledaags onderwerp in de Nederlandse literatuur en sciencefiction als genre is in Nederland nog grotendeels onontdekt terrein. Jammer dat de debuutroman,
Invasie op het eiland
, van Marten Martel toch tegenvalt…
De inwoners van Texel worden ruw opgeschrikt wanneer op een rustige zomerdag een ufo landt op het waddeneiland. Generaal Betty, het hoofd van het leger op Texel, schiet de eerste reusachtige worm die de ufo probeert te verlaten dood waarna binnen korte tijd het hele eiland wordt overspoeld met duizenden wraakzuchtige wormen. De op het eerste gezicht gezicht rustig ogende zomerdag mondt uit in een dag vol paniek, destructie en algehele chaos. Een groepje Texelaars, onder wie een demente vader, een onuitstaanbare bruid, een ongeïnteresseerde kat en een dove soldaat, zijn op elkaar aangewezen als ze proberen om te ontkomen aan de verslindende kracht van de wormen.
Het vlot geschreven verhaal heeft veel potentie, maar komt niet goed tot zijn recht. De auteur lijkt een oppervlakkig boek te hebben willen schrijven waar de absurditeit en humor van de pagina’s spat. Jammer dat dit nergens werkelijk lijkt te lukken. Veel passages brengen niet meer dan een zuinige glimlach op je lippen. De auteur wil te graag grappig zijn waardoor de roman geforceerd overkomt. Grappig om het grappig zijn is nooit leuk. Misschien had Martel het verhaal zelf beter moeten uitwerken om de bizarre situaties in het boek beter tot zijn recht te laten komen.
Nu lijkt hij er een wedstrijd van te maken hoeveel absurde elementen hij in één zin of pagina kan stoppen. De nieuwigheid is er al snel van af. Al wekt het het eerste hoofdstuk nog bepaalde verwachtingen op met zinnen als: “Vincent ging rechtop in bed zitten en keek hongerig naar de korst van tomatensoep op het slapende gezicht van zijn vrouw. (…) Langzaam bewoog hij zijn hand naar het halve stukje soepbal dat verleidelijk boven het linkeroog van zijn vrouw balanceerde”. Gaandeweg begint de roman te vervelen als de nodige diepgang bij zowel het verhaal als de personages ontbreekt, de zinsconstructies steeds vreemder worden en de humor niet goed uit de verf komt.
Toegegeven Martel heeft een aantal originele ideeën, maar hij weet die ideeën niet in een geschikte romanvorm te gieten. Zonde, want
Invasie op het eiland
had zo mooi kunnen zijn. Een sciencefiction streekvorm…Wow. Laten we hopen dat een boek als
Invasie op het eiland
betere navolgers krijgt. Ik wacht het af..
Deze recensie is geschreven door Hester Wiersema, 27 jaar, studeerde Literatuurwetenschappen aan de RUG en is nu op zoek naar een baan in het boekenvak. Daarnaast werkt zij als begeleider bij de weekendschool in Leeuwarden.
Invasie op het eiland / Marten Mantel / Uitgeverij Lebowski / 2013 / 190 pag. / ISBN 9789048817689