Wanneer een boek in een adem genoemd wordt met de Hongerspelen trilogie én wordt de hoofdpersoon een van de meest aansprekende hoofdrolspelers sinds Katniss  genoemd, dan is dat voor mij een trigger om meteen in dat boek te beginnen. Uiteraard met hoge verwachtingen en toch ook een tikje scepsis. Voor mij maakte

De jongen uit Celstad

de gedane beloften niet waar, ook al zitten er zeker veelbelovende elementen in het verhaal.

NamJu woont in de sloppenwijken van Celstad. Om aan de troosteloosheid van het alledaagse leven te ontsnappen, speelt hij met zijn vrienden de virtual reality game Death Zone,  DeeZee. Om deze game te kunnen blijven spelen, heeft NamJu echter wel geld nodig en de baantjes die hij toegewezen krijgt, betalen niet genoeg. Dan krijgt hij op een dag een mooie kans aangeboden via een vriend: drie opdrachten doen voor een Offworlder en dan krijgt hij alles wat hij maar wil. Dat klinkt te mooi om waar te zijn en dat is het natuurlijk ook: onmogelijke opdrachten, bedreigingen, dood en een gevaarlijke Offworlder, dat is wat NamJu krijgt.

Prima ingrediënten om een spannend verhaal mee te schrijven, maar dat lukt Chang maar ten dele. Voor mij komt dit vooral omdat NamJu geen toegankelijke persoonlijkheid is. Zoals de Offworlder het mooi verwoord: het enige wat je doet is werken, lezen en mokken. Vooral het laatste doet NamJu veel. Niet aantrekkelijk om te lezen. Daarnaast wordt de goedgelovigheid van de lezer ook flink op de proef gesteld. NamJu doet dingen die volstrekt niet geloofwaardig overkomen. Zo is hem door de Offworlder verteld dat zijn vrienden een (mogelijk) dodelijk ongeluk zullen krijgen als hij hen over de opdrachten die hij voor haar doet vertelt, toch praat hij er wel met een van hen over. De gevolgen laten zich raden en toch praat hij daarna weer met een van zijn bekenden. Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig.

Waarom dan toch dit boek lezen? Omdat er één ding is waar Chang subliem in is en dat is het beschrijven van DeeZee. Realistische, meeslepend en nagelbijtend spannend beschrijft ze de scenario’s die gespeeld worden. Het is alsof je er zelf bij bent. Ook al hou ik niet van games, bij het lezen over DeeZee leek het me zó gaaf om zo’n virtual reality game mee te maken. En de plottwist aan het eind … ik ga het niet verklappen, maar wauw! Het maakt me nieuwsgierig genoeg naar deel twee van de serie. Dan hoop ik wel dat ze de personages meer uitdiept en de fijne schrijfstijl die ze bij de DeeZee games hanteert, in de rest van het verhaal door trekt.

De jongen uit Celstad / C.M. Chang / vertaald door Jonas de Vries / Uitgeverij Luitingh-Sijthoff / 2014 / 334 p. / ISBN 9879024563456