Het eerste verhaal gaat over Mathilde. Mathilde is haar moeder verloren aan kanker, heeft een baan en een huis met kamergenoten waar ze niet blij mee is en tot overmaat van ramp raakt ze een envelop met 10.000 euro kwijt die bedoeld is voor de verbouwing. Hij wordt gevonden en de man die ze dan ontmoet blijft in haar hoofd rondspoken. Yann is ook niet tevreden met hoe zijn leven eruitziet en als hij onverwacht door buren uitgenodigd wordt om te blijven eten komt hij erachter wat voor dingen hij eigenlijk mist.
De vertelstijl sprak me in eerste instantie aan, maar later kwamen er ook een paar nadelen naar voren. Mathilde vertelt op een wat sarcastische/cynische toon over de dingen die haar overkomen en daarom maakt ze je af en toe aan het lachen. De stijl is daarnaast ook redelijk realistisch, wel een beetje chaotisch omdat er behoorlijk letterlijk lijkt te zijn opgeschreven wat Mathilde denkt (haast richting stream-of-consciousness), maar dit zorgt er ook wel weer voor dat het redelijk snel leest. Wel lijkt het lastig, ondanks dat je Mathildes gedachtes leest, om haar echt te leren kennen. Je leert vooral wat ze op het moment denkt, maar krijgt niet al te veel achtergrondinfo, alles gaat snel en daardoor had ik het gevoel dat ik soms stukjes informatie miste. Uiteindelijk las ik dit verhaal dan ook met een ietwat onbevredigend gevoel uit, want echt raken deed het niet en de moraal van het verhaal kwam voor mij ook niet zo naar voren.
Bij het tweede verhaal verwachtte ik eerlijk gezegd een wat andere schrijfstijl, omdat de hoofdpersoon iemand anders is. Jammer genoeg bleek het erg hetzelfde te zijn en dit voelde voor mij dan ook wat ongeloofwaardig aan, langzaam begon ik de schrijfstijl namelijk een beetje zat te worden en speciaal bij de persoonlijkheid passen deed het voor mijn gevoel ook niet. Aan het einde van het verhaal werd het voor mij weer ietsje beter, omdat ik bij Yann wel af en toe wat voelde. Mooi uitgewerkt in het verhaal vond ik hoe hij zich langzaam maar zeker realiseerde wát hij miste en wáárom. Juist dat miste ik bij Mathilde.
Dit is een boek waarbij je echt van de schrijfstijl moet houden. Als je daarvan houdt zou ik het je zeker aanraden. Maar als je liever een verháál leest kun je dit boek misschien beter laten liggen. De bijzondere stream-of-consciousness-achtige stijl zorgde er bij mij voor dat het verhaal wat ondersneeuwde en de karakters wisten me maar deels te raken.
Deze recensie is geschreven door Jacoline Maes, 17 jaar, uit Bleiswijk. Jacoline, 6 VWO leerling aan het Melanchthon Bergschenhoek, schrijft ook over boeken op haar eigen blogsite
.
Het leven, maar dan beter / Anna Gavalda / vertaald door Floor Borsboom / Uitgeverij De Geus / 2015 / 221 pag./ ISBN 9789044533804