Talloze jongeren in Japan trekken zich volledig terug door zich op te sluiten in hun kamer en hier ook niet meer uit te komen. Ze leven totaal afgesloten van de wereld. Dit kan soms jaren duren. In

Een bijna volmaakte vriendschap

vertelt Milena Michiko Flašar het verhaal van een van hen.

Taguchi Hiro verlaat op een dag, zonder enige duidelijke aanleiding, voor het eerst in twee jaar zijn ouderlijk huis. Hij vindt zijn weg naar een bankje in het park. Dit bankje wordt zijn nieuwe toevluchtsoord. Op een middag gaat er een oudere man tegenover hem zitten. Beiden zitten ze daar, elke dag, van ‘s ochtends vroeg tot de avond valt. En dan komt de dag waarop ze naast elkaar gaan zitten en beginnen te vertellen. Over hun leven, keuzes en gemiste kansen.

In korte maar poëtische zinnen weet Flašar een adembenemend sprookje te scheppen, waarbij je als lezer met zachte hand door het verhaal wordt geleid. De roman ademt melancholie en is van een bijzondere tederheid. Zonder dat het werk ooit sentimenteel wordt. Flašar gaat maatschappelijke thema’s niet uit de weg, maar doet dit met subtiele pen. Ze lijkt, bijna terloops, kritiek te leveren op de hedendaagse prestatiecultuur in het algemeen, maar van de Japanse samenleving in het bijzonder. Taguchi Hiro heeft zijn hele leven nog voor zich, maar heeft zich nu al teruggetrokken door de hoge verwachtingen van zijn omgeving. Hij is daarin niet alleen. Ook de oudere man, dwaalt in het park rond omdat hij het tempo van de samenleving niet meer aankan. Beide mannen hebben lange tijd geprobeerd om te functioneren in een wereld waarin zij zich niet thuis voelen, zich schamend voor de persoon die ze werkelijk zijn. Uiteindelijk zorgt de ontmoeting van de twee voor een ontwaken en de idee dat je de ander nodig hebt om verder te gaan met je leven.

Een bijna volmaakte vriendschap

is een roman van verstilling. Een moment van rust te midden van een hectische en veeleisende wereld. De stilte en weemoed verlaat je niet tijdens het lezen van de roman, al is er enige verlichting aan het eind. Flašar heeft met

Een bijna volmaakte vriendschap

een bijzondere debuutroman geschreven. Ik kijk uit naar wat nog gaat komen.

Deze recensie is geschreven door Hester Wiersema, zij studeerde Literatuurwetenschappen aan de Rijks Universiteit Groningen.

Een bijna volmaakte vriendschap / Milena Michiko Flašar / vertaling door Isabelle Schoepen en Kris Lauwerys / Uitgeverij Cossee / 2015 / 160 pag. / ISBN 9789059365315