Het verhaal begint met de voorbereiding van het huwelijk van Josef’s kleinzoon. Op deze bruiloft herkent Josef de oma van de bruid, Lenka. Josef en Lenka zijn de hoofdpersonen in het boek. Het begint allemaal op de bruiloft wanneer zij naast elkaar plaatsnemen en Josef haar in haar ogen kijkt. Als hij haar vraagt of hij haar arm mag bekijken en de kleine bruine moedervlek met de zes getatoeëerde cijfers ziet, weet hij het zeker. Dit is zijn dood gewaande vrouw en ook Lenka herkent hem, haar dood gewaande man. Zestig jaar later, nadat zij elkaar vlak na het huwelijk zijn kwijtgeraakt aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, ontmoeten zij elkaar opnieuw.

Na dit moment, ga je terug in de tijd met Josef en Lenka. Je leest over hun jeugd en hoe zij elkaar hebben ontmoet. Vlak nadat hun huwelijk is uitgesproken, wordt de oorlog steeds heftiger en moeten ze keuze’s maken. Josef heeft geregeld dat Lenka, als zijn vrouw kan vluchten naar een veiliger plaats, naar Amerika, maar Lenka weigert om haar familie achter te laten.

Niet veel later worden Lenka en haar familie op transport gezet naar Theresienstadt. Daar hoort Lenka dat de boot waarop Josef en zijn familie zat, is gekapseisd en dat ook haar Jozef op de lijst met overledenen staat. Maar ook Lenka’s naam staat op een lijst. Namelijk die van personen die in een later stadium tijdens de oorlog is gedeporteerd naar Auschwitz, waarvan op dat moment bekend is dat niemand die daarheen ging het overleefde.

Je leest over de periode dat Lenka in het kamp zit en zich staande weet te houden doordat ze zo goed kan schilderen. Telkens als ik verhalen lees over de Tweede Wereldoorlog, is het moeilijk om je voor te stellen hoe het er in die tijd daadwerkelijk aan toe ging en dat er toch nog overlevenden zijn na de oorlog. Door het verhaal van Lenka te lezen, krijg je toch een duidelijker beeld van de realiteit van die periode, hoe gruwelijk deze ook is geweest. In diezelfde periode probeert Josef brieven te sturen, maar hij krijgt ze 60 jaar lang ongeopend terug.

Het is een bijzonder verhaal dat begint in het ‘Nu’, waarbij twee geliefde elkaar na 60 jaar weer in de ogen aankijken. Vervolgens kom je terecht in het verhaal over de periode uit de Tweede Wereldoorlog, de hoop en de wanhoop die elkaar voortdurend afwisselen en het verhaal over hoe mensen na de oorlog toch een toekomst probeerden op te bouwen ondanks de herinneringen die het verleden heeft achter gelaten. Om vervolgens weer terug te keren naar het nu, de toekomst van twee oude geliefden.

Deze recensie is geschreven door Marion Poeste Thomas, 25 jaar. Door meerdere chronische ziektes is gewoon werk voor Marion niet mogelijk. Schrijven en lezen zijn haar grootste hobby’s.

Mijn verloren vrouw / Alyson Richman / vertaling door Nellie Keukelaar-van Rijsbergen / Xander Uitgevers / 2014 / 366 pag. / ISBN 9789401602488

#tags: