Heb je altijd al willen weten hoe het leven er achter de gevangenismuren uitziet? Dan is de roman

Oranje is het nieuwe zwart – Mijn jaar in een vrouwengevangenis

van Piper Kerman een absolute aanrader. In deze waargebeurde roman wordt op een boeiende manier het jaar beschreven dat Kerman haar leven doorbracht in The Federal Correctional Institution in Danbury, een Amerikaanse vrouwengevangenis in de buurt van New York.

Auteur Piper Kerman (1969) bracht in 2004 een jaar door in de gevangenis vanwege een drugsdelict dat tien jaar eerder heeft plaatsgevonden. Als jonge twintiger was ze op zoek naar avontuur en dat vond ze door onder andere eenmalig een koffer met drugsgeld te smokkelen. Tien jaar naar dato, op het moment dat ze haar leven perfect op orde heeft met haar vriend Larry, komt dit haar duur te staan en wordt ze opgepakt en veroordeeld tot een gevangenisstraf van 15 maanden en in het geval van goed gedrag 12 maanden.

Dankzij de prettige schrijfstijl van Kerman word je gelijk het verhaal ingezogen en wil je meer te weten komen over het leven in een vrouwengevangenis. Onder andere het leven in de gevangenis, de bureaucratie en de onderlinge verhoudingen tussen de vrouwen worden besproken en het grote aantal ongeschreven regels. Zo is het bijvoorbeeld niet netjes om aan anderen te vragen waarom ze in de gevangenis zitten. Daarnaast blijkt al snel dat de levensomstandigheden binnen de verschillende gevangenissen aanzienlijk verschillen, iets waar Kerman meerdere malen op terugkomt om aan te tonen dat het Amerikaanse gevangenisbeleid niet in orde is. Helaas blijven de meeste beschrijvingen van het gevangenisleven en het beleid vrij oppervlakkig. De roman zou nog meer diepgang krijgen wanneer hier verder op in was gegaan.

Ondanks dat

Oranje is het nieuwe zwart

meer diepgang zou mogen hebben, is de roman zeker de moeite waard om te lezen. Je wilt namelijk weten wat er met Piper en de andere vrouwen gaat gebeuren. Zeker aan het einde van de roman, wanneer Piper als belangrijke getuige in een proces naar de andere kant van het land wordt gevlogen voel je de spanning in je eigen lijf.

Con Air is als een dwarsdoorsnede van het gevangeniswezen. Elke soort is vertegenwoordigd: mannen van middelbare leeftijd uit de bovenklasse met een trieste gelaatsuitdrukking en soms een gebogen of zelf gebroken brilmontuur; trotse Cholo’s met in de verte trekken van de Maya’s en bedekt met bende-symbolen; blanke vrouwen met gebleekt haar en slechte gebitten; skinheads met swatik’s op hun gezicht getatoeëerd; jonge zwarte mannen met pluishaar omdat ze gedwongen waren geweest hun vlechten los te maken; een magere tandem van vader en zoon, vanwege de grote gelijkenis direct herkenbaar; een gigantische zwarte man in extra zware boeien die, in alle eerlijkheid, misschien wel de meest indrukwekkende figuur was die ik ooit heb gezien; en ondergetekende natuurlijk. Toen ik werd begeleid bij mijn gang naar de wc (erg lastig als je polsen vastzitten aan je middel), werd ik behalve op schunnige uitnodigingen en intimiderende fluitconcerten meer dan eens getrakteerd op een oprecht: ‘En wat doe jij hier dan, Blondie?’ Ik vond het steeds prettiger dat iedereen geboeid was. (blz. 285)

Leuk om te weten! Deze roman van Piper Kerman vormt de basis voor de populaire serie ‘Orange is the New Black’, geregiseerd door onder andere Jodi Foster. Bekijk hieronder een trailer van de serie.

https://youtu.be/zLyUlTu4KbI

Oranje is het nieuwe zwart – Mijn jaar in een vrouwengevangenis / Piper Kerman / vertaling door Gies Aalberts en Erik de Vries / Uitgeverij Artemis & Co / 2014 / 326 pag. / ISBN 978789047204534