Wat blijft er over als de beschaving ten onder gaat? En hoever zou jij gaan om dit te beschermen?

Op een winterse avond in Toronto sterft de beroemde acteur Arthur Leander op het toneel terwijl hij de rol van zijn leven speelt. Diezelfde avond strijkt een dodelijk griepvirus neer op het Noord-Amerikaanse continent. De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn. Twintig jaar later trekt Kirsten, een actrice van het Reizende Symfonieorkest, langs de nieuwe nederzettingen rondom de Grote Meren om Shakespeare op te voeren voor de overlevenden van de ondergang. En dan wordt haar hoopvolle nieuwe wereld wederom bedreigd.

Mijn eerste indrukken, voor ik begon met lezen, waren veelbelovend. De cover en de titel gaven weinig prijs dus werd ik nieuwsgierig en de flaptekst zorgde reeds voor spanning zodat ik vrij snel begon met lezen.

Vanaf pagina één word je meegesleurd in een verhaal met de nodige actie en spanning die de auteur gedurende het hele verhaal weet vast te houden. Af en toe lijken de spanning en adrenaline weg te ebben, maar dan word je als lezer plotseling haast omvergeblazen door de volgende scène. Ik had het hierdoor echt moeilijk om het boek weg te leggen en ik had de hele tijd het gevoel dat ik absoluut verder wilde lezen. Deels ook omdat het verhaal toegankelijk is en je snel opgaat in het verhaal. Af en toe was het zelfs zo erg dat ik de tijd volledig uit het oog verloor, om dan te beseffen dat ik bijna mijn trein had gemist. Maar dat gevoel is heerlijk, toch?

Wat mij vooral opvalt in dit boek, is de hoeveelheid verhaallijnen. Wanneer ik dit zie, ben ik eerder wantrouwig omdat de ervaring leert dat veel auteurs het moeilijk hebben om dan het overzicht te bewaren en verloren lopen in hun eigen verhaal. Maar, gelukkig, heeft Mandel het talent elk personage te laten spreken en zijn of haar kijk op de gebeurtenissen weer te geven zonder de draad kwijt te raken, wat dit boek voor mij zo sterk maakt. Ook de constante afwisseling van perspectief zorgen ervoor dat het nooit langdradig of saai wordt. Daarnaast zijn alle personages, voornamelijk degenen die ze aan het woord laat, sterk uitgewerkt met een duidelijk geschetst karakter en een persoonlijkheid die past bij hun positie in het verhaal. Hierdoor lopen de verhaallijnen mooi samen in plaats van elkaar voor de voeten te lopen.

Station Elf

is absoluut één van de meest originele boeken die ik de afgelopen tijd gelezen heb. Een boek waar ik zelfs enkele uren slaap voor heb gelaten om het te kunnen uitlezen. Dat zegt genoeg!

Station Elf / Emily St. John Mandel / vertaald door Astrid Huisman / Atlas Contact / 2015 / 381 pag. / ISBN 9789025445409