De Siamese tweeling Gaston en Amelie groeit op in een theaterhuis, omringd door acteurs, een blinde souffleur en decorbouwers. Gaston en Amelie genieten van het ontdekken van alle geheimen die het theaterhuis heeft. Dan begint de oorlog en die brengt veel veranderingen mee: geen theater; lezen en koffie worden verboden. Regelmatig worden er nieuwe regels van kracht, die vooral de vrouwen en meisjes zwaar treffen. Omdat Gaston en Amelie binnenshuis moeten blijven, gaan ze op onderzoek uit en ontdekken een geheime gang naar het hotel achter het huis. Vanuit deze gang bespieden ze de gebeurtenissen in het hotel en komen zo achter een geheim. Dit geheim blijkt echter niet het enige te zijn.

Het mooie van het verhaal vond ik het wisselende vertelperspectief. Je volgt de gedachten en gevoelens van Gaston én Amelie. Ondanks dat ze een tweeling zijn, leer je ze kennen als twee individuen, die naar mate de bezetting voortduurt, ook gaan nadenken over of en hoe hun leven zou zijn als ze niet aan elkaar vast zaten. Door de korte hoofdstukken heeft het verhaal veel vaart, zonder gehaast over te komen. De sfeer wordt raak neergezet en zoog me echt in het verhaal. Zware onderwerpen worden op een mooie ingetogen manier verteld, waardoor je wel het impact voelt, maar het verhaal niet zwaarmoedig is. Een mooi en ontroerend verhaal.

Het naveltheater / Hilde van Cauteren / Uitgeverij Davidsfonds /  176 pag. / 2011 / ISBN 9789059083967