Twee jongens van dezelfde school. Twee jongens met de Amerikaanse nationaliteit. Twee jongens met een verschillende huidskleur.

Op vrijdagavond loopt Rashad uit school naar de supermarkt om nog even wat eten te halen voor hij met vrienden uit gaat. Maar als een blanke vrouw per ongeluk over Rashad heen struikelt, ziet een politieagent hem aan voor een gewelddadige dief. Rashad wordt het ziekenhuis ingeslagen door de agent en moet voor de rechter verschijnen betreffende de beschuldiging van diefstal.

Quinn ziet hoe zijn klasgenoot in elkaar wordt geslagen door de broer van zijn beste vriend. Hij neemt zich voor om er niet meer aan de te denken, zich niet te mengen in de discussie over geweld en racisme die op school ontstaat. Toch komt Quinn er uiteindelijk achter dat hij moet bepalen voor welke kant hij kiest, want zwijgen is niet langer een optie.

Ondanks dat dit verhaal over politiegeweld jegens zwarte jongeren voor Nederlandse scholieren misschien een ver-van-mijn-bed show is, zou het toch op elke school gelezen moeten worden. Het boek geeft stof tot nadenken over de situatie waarin sommige jongeren leven en biedt inzichten vanuit verschillende perspectieven betreffende racisme, allemaal op een erg toegankelijk niveau.

Het verhaal wordt voornamelijk van twee kanten benaderd: die van een zwarte Amerikaanse jongen en een blanke Amerikaanse jongen. De invloed van familie, vrienden en hun sociaaleconomische situatie wordt verder ook meegenomen om een compleet beeld te geven. Het boek gaat namelijk niet alleen over het feit dat Rashad onterecht in elkaar geslagen is. Uiteindelijk is het een samenloop van verschillende kleine dingen in het dagelijks leven en grote dingen zoals wat Rashad overkwam, die ervoor zorgen dat mensen in opspraak komen. Het draait in het verhaal om de vraag of jong én oud samen zullen werken om positieve veranderingen tot stand te brengen. Vanuit beide perspectieven worden gedurende het verhaal argumenten gegeven om wel of niet aan de discussie deel te nemen en daarmee indirect een kant te kiezen. Hiermee is het de schrijvers gelukt om een waarheidsgetrouw en compleet beeld te geven van zowel de gevolgen van discriminatie als politiegeweld.

Het verhaal is voornamelijk gericht op de doelgroep Young Adult en ook het taalgebruik, de lengte en opbouw zijn zo gemaakt dat het makkelijk en begrijpelijk is voor jongeren. Het verhaal wordt vlot verteld, zonder onnodige details, waardoor het boek snel weg leest en niet gaat vervelen.

Kortom,

Echte Amerikaanse jongens

is een erg interessant boek dat lezers een goed, duidelijk beeld geeft van misstanden die plaatsvinden op basis van huidskleur en afkomst. Lezers wordt de ruimte gegeven om met de nieuwe perspectieven tot een conclusie te komen en dat maakt dit boek een echte aanrader.

Deze recensie is geschreven door Janine van der Molen, scholiere van RSG Wolfsbos  in Hoogeveen. Ze leest zo’n beetje alles wat los en vast zit, of het nu in het Engels of Nederlands is. Haar leesstapel bevat veel dystopische verhalen, vooral series, maar ook andere genres leest ze zeer zeker ook. Janine leest in twee werelden: de gewone papieren boeken en  e-books op haar wattpad.

Echte Amerikaanse jongens/Jason Reynolds, Brendan Kiely/

vertaling Maria Postema/ Uitgeverij Blossom Books /2019/264 blz./ISBN 9 789463 491563