De zusjes Raine en Summer lijken tegenpolen van elkaar te zijn: Summer het perfecte meisje en Raine de problemenmaker. Ze groeien op in het stoffige stadje Grace, waar ze samen met hun vader en moeder wonen. Wanneer Summer ineens verdwijnt, wordt hun leven op z’n kop gezet. Summer is al het zevende meisje in Grace dat is verdwenen, en er ontstaat een vreemde paniek in het plaatsje. En hoewel de sheriff er vanuit gaat dat Summer is weggelopen, gaat Raine op onderzoek uit omdat ze niet gelooft dat haar zusje dat zou doen. Maar was Summer wel zo voorbeeldig als iedereen dacht?

Het eerste dat mij opviel aan

Alle slechte meisjes

is het prachtige omslag: het contrast tussen de felgekleurde letters en het donkere achtergrondbeeld van het verhulde gezicht zorgen voor een mysterieus geheel. En dat sprak gelijk heel goed de sfeer van het boek uit, die ook heel mysterieus bleek te zijn. De blurb zegt al dat Grace een stoffig stadje is, maar door de manier waarop de omgeving is beschreven door Whitaker, ga je dit ook precies zo voor je zien. Van het plein voor het gebouw van de politie, tot aan de kerk tot aan het huis van de zusjes: alles komt tot leven. Voeg aan dit stoffige stadje met zwaar gelovige mensen een mysterieuze wolk en een soort muur die Grace scheidt van de rest van de wereld toe, en je hebt een prachtige start voor een mysterieuze verdwijningszaak.

Wat soms ook een mysterie is, en
wat mij een klein beetje stoorde tijdens het lezen, waren de verschillende
personages waaruit het verhaal werd verteld. Vooral in het begin van het
verhaal had ik geen idee wie de personages precies waren en wie er aan het
woord was. Alleen de hoofdstukken uit het verleden, die door Summer worden
verteld, waren duidelijker aangegeven. De meeste belangrijke personages uit het
boek hebben hun eigen verhaal, waardoor het soms lastig was om alles
verhaallijnen tot een duidelijk geheel te krijgen. Hoewel dit natuurlijk goed
kan werken in een thriller, moet het niet te dik aanwezig zijn. Dat leidt af
van het verhaal, wat naar mijn idee hier het geval was.

Het tempo van het boek was voor mijn gevoel aan het begin erg traag omdat er zoveel personages voorgesteld moesten worden. Elk had zijn eigen problemen, wat hen wel interessant maakte, maar ook het verhaal erg vertraagde. Naar het einde toe kwam er gelukkig meer snelheid in. Stukje bij beetje werd het duidelijker wat er precies aan de hand was in Grace en het einde van het verhaal was spannend omdat er eindelijk wat meer actie gebeurde, wat in het begin van het boek leek te ontbreken.

Hoewel het boek in het begin wat traag en verwarrend was, bleef ik toch doorlezen omdat het mysterie mij mee leek te slepen en ik het verhaal als een soort film voor me kon zien. Het boek is een psychologische thriller, wat naar mijn idee waar is. Het verhaal wordt gedragen door de gedachtes en de keuzes van de personages, niet door actie of snelheid. Hoewel het boek een fantastische setting heeft, wist het mij toch niet helemaal te overtuigen. Ik moest er echt de tijd voor nemen, terwijl ik bij een thriller juist door het boek heen gejaagd wil worden door de vragen die het oproept of door de spannende actiescènes. Het boek is desondanks wel een aanrader, mits je geen problemen hebt met  een langzame verhaallijn.

Deze recensie is geschreven door Nanouk Meijer. Nanouk leest, zingt en schrijft en publiceert haar ervaringen op haar eigen blogsite
Daarnaast is ze werkzaam bij uitgeverij HarperCollins Holland en koopt meer boeken dan ze kan lezen.

Alle slechte meisjes/Chris Whitaker/vertaling Ineke de Groot /A.W. Bruna/2018/400 blz./ISBN 9789400510265