March 1, 2016

Mary Kubica studeerde geschiedenis en Amerikaanse literatuur aan de Miami University in Oxford, Ohio. Ze woont buiten Chicago met haar man en twee kinderen. Naast schrijven houdt ze zich bezig met fotografie, tuinieren en helpen in het plaatselijke asiel. Haar debuut ‘The Good Girl’ was meteen een bestseller, en de filmrechten zijn reeds verkocht. ‘Zo’n lief meisje’ is haar tweede boek.

Op een ijskoude, regenachtige ochtend in Chicago ziet Heidi Wood in een flits een jong meisje op het perron staan. Ze is niet ouder dan een jaar of vijftien, mager, verwaarloosd en houdt een viermaanden oude baby in haar armen geklemd. Ze heeft zo’n verlaten, eenzame uitstraling dat Heidi haar niet uit haar hoofd kan zetten. Heidi maakt zich zorgen over het meisje en haar kind. Hebben ze een plaats om te slapen of op te warmen, hebben ze voldoende te eten, hoe zit het met de gezondheidstoestand van de baby?

Omdat Heidi niet het type is dat niets doet als ze onrecht of ellende ziet, neemt ze een drastische beslissing als ze het meisje op een avond weer ziet, ze biedt haar aan iets te gaan eten en nodigt haar uit mee te komen naar huis.

Een goede daad met grote gevolgen, want wie is dit meisje, wat wil ze… en hoe komt ze aan een baby? Weet Heidi wel waar ze aan begint als ze dit meisje, Willow, en haar baby, Ruby, onderdak verleend?

Het verhaal wordt verteld vanuit drie verschillende personages die elkaar afwisselen. Heidi Wood is een echte weldoener, ze recyclet alles en werkt met vluchtelingen en daklozen. Heidi heeft een twaalfjarige dochter Zoë die ze graag bemoedert. Maar Zoë is momenteel volop aan het puberen en haat alles en iedereen. Al gauw voel je aan dat Heidi kampt met een onverwerkt verdriet over een te korte zwangerschap waarbij baarmoederhalskanker werd ontdekt. Hierdoor kon haar wens om een groot gezin uit te bouwen nooit verwezenlijkt worden. Haar liefde voor baby Ruby die nu in huis is, is dan ook zeer groot. Het wordt zelfs een ware obsessie.

Chris is de man van Heidi. Hij is bankier van beroep en is – in tegenstelling tot Heidi – heel erg met geld bezig en het binnenhalen van grote opdrachten. Hij werkt samen met een heel knappe vrouw, Cassidy, waar Heidi stiekem erg jaloers op is. Wanneer Heidi Willow en Ruby in huis neemt heeft hij vooral schrik voor hun eigen veiligheid. Het gaat zelfs zo ver dat hij een privédetective in huurt om meer over Willow te weten te komen.

De hoofdstukken vanuit Chris’ en Heidi’s standpunt spelen zich af in het heden. Zo kom je te weten hoe Willow en Ruby terecht komen bij hun thuis en hoe de verschillende gezinsleden (en Willow zelf) hiermee omgaan. We lezen hoe Heidi’s liefde voor Ruby en haar argwaan tegenover Cassidy steeds meer groeit en hoe stil en terughoudend Willow is. Maar ook hoe wantrouwend Chris (en Zoë) tegenover dit nieuwe ‘liefdadigheidsproject’ van Heidi staan.

Tenslotte krijgen we ook het verhaal van het perspectief van Willow te zien. Wanneer zij aan het woord is zit ze in een verhoorkamertje en moet ze haar hele verhaal doen aan ene mevrouw Flores. We komen meer te weten over Willows miserabele leven van voor ze in het station terecht kwam. En hoe ze aan de baby komt.

Het verhaal leest over het algemeen heel vlot. De verhaallijn blijft verder lopen doorheen de verschillende personages, en je blijft natuurlijk maar doorlezen omdat je gewoon wil weten wat er nu allemaal gebeurt is. Waarom is Willow dakloos geworden en hoe komt ze uiteindelijk in die verhoorkamer terecht? Mary Kubica weet er op die manier echt wel de spanning in te houden en ze zorgt voor veel vragen tijdens het lezen. Net dit mysterieus kantje triggerde me al op de achterflaptekst en zorgde er voor dat ik dit boek koos.

De stukjes vanuit Heidi’s en Willows standpunt raakten me het meest. Ik kon me het best verplaatsen in hun gedachten.

De hoofdstukken vanuit Chris zijn perspectief remden het verhaal een beetje af. Op de een of andere manier lukt het me niet echt om verbinding met dat personage te krijgen. Misschien omdat hij ‘maar’ een volwassen man is met ‘volwassen’ problemen, zoals de jaloezie van zijn vrouw, de druk die zijn werk met zich mee brengt en hoe hij moet reageren op die vreemde in zijn huis.

Op het einde van het boek vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Maar dit ging gepaard met enkele zeer onverwachte wendingen. Ik had dit einde helemaal niet verwacht. Maar dat zorgt er ook voor dat ik nog meer van het boek ga houden.

Zo’n lief meisje is een verhaal vol spanning, emotie en diepgang in de achtergrond van de hoofdpersonages. Er worden zware thema’s zoals trauma’s en verlies aangehaald. Er gebeuren soms vreselijke dingen, maar daaruit is een indrukwekkend verhaal gegroeid.

Deze recensie is geschreven door Anna Coppieters, 20 jaar en student Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie aan de Universiteit van Gent.

Zo’n lief meisje/Mary Kubica/vertaald door Karin Schuitemaker/HarperCollins/2015/414 blz./ISBN 9789402704105