Het is raar. Het is donker. Het is een mega aanrader!

Het lijkt de perfecte relatie. Tilda is een succesvolle filmster en hij een rijke bankier. Volgens haar tweelingzus Callie zit er nog wel een adder onder het gras. Callie ziet hoe Tilda wegkwijnt onder de macht en overheersende liefde van Felix. Ze eet niet meer, doet niet meer mee aan audities en sluit zich af van de buitenwereld. Terwijl Felix het huis onberispelijk schoonhoudt met vershoudfolie om het servies, zakt Tilda steeds verder weg. De bedenkingen van Callie worden steeds realistischer als ze injectienaalden bij het stel thuis vindt en Tilda onder de blauwe plekken zit.

Callie maakt zich ontzettend zorgen, ook omdat ze heeft gezien waartoe Felix in staat is als hij een woedeaanval heeft. Ze sluit zich aan bij een internetgroep voor slachtoffers van mishandeling. Het lijkt onschuldig totdat een van haar internetvriendinnen wordt vermoord. En dan, plotseling, sterft Felix een tragische dood. Waar is ze mee bezig?

Aan het begin van het verhaal lijkt Witte lichamen een cliché thriller te zien; een tweeling en een té perfecte echtgenoot. Maar al heel snel wordt duidelijk dat dit verhaal anders gaat worden dan alle andere. De schrijfwijze is fenomenaal, zo mysterieus en toch zijn er wel degelijk hints aanwezig. Schrijfster Jane Robins beheerst de kunst om de lezer niets door te laten hebben, terwijl de aanwijzingen voor het oprapen liggen.  Het is een ware pageturner waarin liefde, obsessie en geweld hun uiterste punt bereiken.

Callie is een gewone vrouw, die verlegen is en nooit probeert op te vallen. Haar grote voorbeeld is haar zus Tilda, een bekende ster die ongelofelijk zelfverzekerd is. De relatie tussen de tweelingzussen Callie en Tilda is erg apart, maar dit realiseert de lezer pas nadat het boek uitgelezen is. De schrijfster heeft het voor elkaar gekregen om deze relatie heel normaal te laten doen lijken, net zoals Callie en Tilda hun relatie zien. Maar in werkelijkheid is aan hun relatie al te zien dat beide vrouwen erg beschadigd zijn.

Het is duidelijk dat een thriller goed is wanneer je op de laatste bladzijdes nog steeds totaal op het verkeerde spoor zit. Het verhaal is op het psychologische vlak zo donker dat de lezer aan de pagina’s gekluisterd blijft. Het einde is zwartgallig, filosofisch en ziek én laat de lezer achter met één simpele vraag: ‘Hoe zag ik dit niet aankomen?’. Witte lichamen neemt afscheid in stijl.

Het boek heeft uitgewerkte, bijzondere (bijna rare) karakters en goede twists. De verhaallijn is donker en Witte lichamen kan met recht een psychologische thriller genoemd worden. Het is een dijk van een thriller, ontzettend geschikt om mee te nemen op vakantie of lekker te lezen in de tuin!

Hoi! Ik ben Maaike, zestien jaar en ik ga naar




6




VWO.










Ik houd van paardrijden, voetbal en natuurlijk lezen! Tijdens het reizen naar wedstrijden of trainingen vind ik het heerlijk om een boek te lezen. Van romans tot informatieve boeken, met alle onderwerpen kan ik uit de voeten.

Witte lichamen/Jane Robins/vertaling Ireen Niessen/Prometheus/ 2017 / 320 / ISBN 9789044632668