Het is altijd fijn als een boek je meteen pakt en Alex Boogers lukt dat met

Onder een hemel van sproeten

. Een van de redenen waarom ik zo betrokken raak bij het boek is omdat de karakters direct geschetst worden. Al na één bladzijde geloof ik dat ik Harvey zo op straat tegen zou kunnen komen. Hij krijgt een geschiedenis en een familie, maar ook schemert in het woordgebruik altijd de persoonlijkheid door. De personages die in Onder een hemel van sproeten aan het woord komen, hebben overeenkomsten met de personages die ik ken uit Boogers’ boeken Het boek Estee en Het waanzinnige van sneeuw, maar desondanks heb ik geen enkele keer het gevoel gehad dat ik hetzelfde verhaal aan het lezen was.

Er worden verscheidene thema’s aangekaart, waaronder racisme, ouderdom en depressie. Desondanks voelt het niet geforceerd dat Harvey, een zwarte jongen, Amy een kunstzinnig, depressief meisje en de oude man Jacob wiens vrouw is overleden met elkaar in aanraking komen. Eenzaamheid bindt hen. Daarnaast is het decor waar de ontmoetingen zich afspelen zeer effectief. De natuur die zo erg bij de oude man Jacob hoort, past bij de eenzaamheid en afzondering die de andere personages ook voelen.

Voor de cultuurliefhebber zijn er genoeg verwijzingen te vinden. Harvey is enthousiast over boeken. Amy komt meer te weten over kunst door haar lerares en Jacob weet veel over jazzmuziek. De interesses van de personages passen bij ze en ondersteunen hun ideeën en denkbeelden, waardoor het nooit voelt alsof de auteur deze slechts toevoegt om zijn kennis te laten zien. Het versterkt juist het gevoel dat de personages echt zijn. Iedereen heeft wel iets waarin hij geïnteresseerd is en soms wordt in boeken weleens vergeten hoe belangrijk hobby’s en interesses zijn om een personage te leren kennen.

Het boek bouwt op naar een climax. Sommige gebeurtenissen zag ik aankomen, maar andere wisten me te verrassen en te raken. Centraal staat het onderdrukken van bepaalde traumatische gebeurtenissen en wanneer deze worden opgevoerd komt dat aan als een mokerslag. Wat ik knap vind, is dat het boek zwaar is, maar nergens de lezer afstompt. Onder een hemel van sproeten confronteert de lezer met schrijnende punten, maar doet dit zonder moraliserend te zijn. Dit is deels mogelijk omdat het verhaal verteld wordt vanuit verschillende perspectieven. Zo krijgt de lezer de kans een beter overzicht te vormen van het hele plaatje en dat wordt ondersteund door de keuze van Boogers voor personages met verschillende achtergronden. Het boek pretendeert niet dat er simpele oplossingen zijn, maar maakt de lezer wel bewust van problemen en dat is waarom het boek waarschijnlijk nog lang zal blijven hangen.

Onder een hemel van sproeten/ Alex Boogers/ Uitgeverij Podium/ 201/ 375 blz./ ISBN: 9789057598364