‘Niets om het lijf’ gaat over de 15-jarige Marie. Zij heeft verkering met Adam, maar na drie weken wordt ze gedumpt. Marie wordt nog onzekerder en denkt dat ze dik is. ‘Simpele’ opmerkingen van haar moeder, maar ook leeftijdsgenoten, raken haar en hierdoor begint ze met afvallen. Marie eet steeds minder en komt er in die tijd ook achter dat het een gevoel van controle geeft als ze zichzelf snijdt met haar passer.

Het onderwerp van het boek vind ik zeer goed, zeker omdat deze problematieken ook spelen onder jongvolwassenen. Juist voor jongvolwassenen denk ik dat het goed is dat dit soort boeken bestaan, dat we hier vanaf weten en dat we deze onderwerpen niet weg moeten stoppen. Het verhaal is opgedeeld in drie delen, waarin je leest hoe het steeds slechter gaat met Marie en zij zich meer verliest in haar eetstoornis en automutilatie.

In het boek vond ik de vriendschap mooi naar voren komen tussen Marie en haar vriendin Melissa. Melissa merkt op dat ze veel afvalt en op een gegeven moment confronteert ze Marie hiermee. Ik denk dat het belangrijk is dat er een vriendin of vriend is in dit stadium die het opmerkt en daardoor laat zien dat ze om die persoon geeft, ondanks dat degene met de eetstoornis er op dat moment waarschijnlijk niet op zit te wachten.

Misschien ligt het aan mij en komt het ook doordat ik al meerdere boeken over deze onderwerpen heb gelezen, maar het boek viel mij tegen. Het verhaal is maar 147 bladzijden en ondanks de vlotte schrijfstijl miste ik de opbouw van het verhaal en de diepgang in het boek. Ik had geen klik met de hoofdpersoon en naar mijn idee ging het allemaal iets te snel. Het voelde voor mij alsof het boek ook snel geschreven was en afgeraffeld werd op het einde. Zo jammer, want dit boek had naar mijn idee echt mooi kunnen worden. Juist omdat het zo snel ging, kreeg ik bijna niet de tijd om me in te kunnen leven in Marie of mee te kunnen leven. Daarnaast is haar vriendin Melissa lesbisch, niets mis mee, maar op mij kwam het over alsof er nog een maatschappelijk thema in verwerkt moest worden. Voor mij had dit geen toegevoegde waarde, omdat de nadruk hier iets teveel op werd gelegd. Hierdoor werd het in mijn ogen juist bijzonder in plaats van normaal.

Toch kan ik mij ook goed voorstellen dat dit boek goed te lezen is voor 15-jarigen. Het boek leest zeer vlot en is in duidelijke taal geschreven. Kortom: goede onderwerpen en voor jongeren goed om over te lezen, maar persoonlijk vond ik de uitwerking hiervan iets minder.

Mijn naam is Irene Bregman en ik ben 22 jaar. Ik studeer Sociaal Pedagogische Hulpverlening en naast mijn opleiding lees ik ontzettend graag. Lezen doe ik al sinds ik het kan en dat is gelukkig nooit weggegaan! Ik lees voornamelijk YA, maar ook boeken binnen andere genres worden verslonden.

Niets om het lijf/Kaat de Kock/Uitgeverij Clavis/2018/147 blz./ISBN 9 789044 832419