De 9-jarige Leon woont met zijn moeder, Carol, in een kleine sociale huurwoning in een achterstandswijk in Londen als zijn broertje Jake wordt geboren. Carol heeft veel moeite om voor zichzelf te zorgen, ze is depressief en verslaafd en heeft het vermogen niet om voor de twee kinderen te zorgen. Daarom doet Leon dat, zo goed en zo kwaad als het gaat. Hij leert met vallen en opstaan hoe hij zijn pasgeboren broertje moet verzorgen, wat hij nodig heeft en wanneer. Af en toe vraagt hij hulp aan een buurvrouw, maar ook zij krijgt door dat dit niet langer kan. Leon vindt dat het prima gaat, maar helaas denkt de Kinderbescherming anders over de situatie en haalt het gezin uit elkaar.

Leon komt bij pleegmoeder Maureen terecht met Jake, maar wanneer Jake en Leon ook nog van elkaar worden gescheiden vindt Leon dit erg zwaar. De manier waarop Maureen met hem omgaat is werkelijk hartverwarmend en dat is mooi beschreven. Wanneer Leon even niet bij Maureen kan wonen, woont hij bij Silvia en dat is anders. Hij mag niet over Jake praten, moet weer naar een nieuwe school en alweer is er een nieuwe maatschappelijk werker in beeld. De meeste vindt hij niet leuk, maar ‘de liefste van de hele wereld’ is toch ‘de Zebra’ (Judy). Zij luistert naar hem en kijkt hem aan wanneer hij iets wil vertellen.

Een gekregen fiets van de Zebra geeft hem meer vrijheid en brengt hem naar de volkstuintjes.

Hij ontmoet Kuifmans en meneer Devlin, een oudere man en donkere jongeman die hem allerlei dingen leren over planten en groenten, maar ook over bepaalde dingen in het leven. Leon voelt zich op zijn gemak bij hen. Hij is niet de jongen met problemen, maar hij is gewoon zichzelf.

Leon bedenkt verschillende manieren om weer bij Jake en moeder te komen: het stelen van spullen zodat hij voor hen kan zorgen. Een strijd tegen de kinderbescherming, omdat zij denken dat herenigen niet verstandig is en Jake het prima heeft bij zijn nieuwe ouders. Maar Leon voelt liefde en verantwoordelijkheid voor zijn moeder en broer: hij kan voor hen zorgen.

Dit is niet alleen een boek over verwaarlozing en de kinderbescherming, maar ook over racisme. Dit is waarschijnlijk ook één van de redenen waarom Jake wel geadopteerd werd: hij heeft een blanke vader en Leon niet. Daarnaast speelt vriendschap, liefde en gezondheid ook een belangrijke rol. Een belangrijk boek met belangrijke thema’s vanuit een origineel perspectief, namelijk dat van Leon zelf.

Het was een fijn boek om te lezen. Goede onderwerpen, goed uitgewerkte personages en een vlotte schrijfstijl maakt dat je meeleeft met Leon en dat dit een goed debuut is.

Mijn naam is Irene Bregman, ik studeer Sociaal Pedagogische Hulpverlening en naast mijn opleiding lees ik ontzettend graag. Lezen doe ik al sinds ik het kan en dat is gelukkig nooit weggegaan! Ik lees voornamelijk YA, maar ook boeken binnen andere genres worden verslonden.

Mijn naam is Leon/Kit de Waal/Vertaling Hien Montijn/Uitgeverij Cargo/2016/285 blz./ISBN 9 789023 455585