Wanneer Anna de dood van haar man
op jonge leeftijd moet verwerken, verliest ze zichzelf helemaal in het leven
van een ander. Ze wilt niemand meer zijn, en wilt niet meer herinnerd worden
aan de pijnlijke kanten van haar eigen vroegere leven. Ze besluit ghostwriter
te worden en haar leven te vergeten, tot ze ziek wordt en er een einde komt aan
haar verhaal.

Het nabestaan van Anna Portier,
geschreven door Judith Maassen, is een verhaal over verlies, en wat de weerslag
hiervan is op iemands leven. Anna heeft twee mannen weten vertrekken uit haar
leven: haar vader, door eigen keuze, en de liefde van haar leven, aan kanker.
In het boek weergeeft de schrijfster op een duidelijke en herkenbare manier hoe
het verlies iemands leven beïnvloed en hoe moeilijk het is om er mee om te
gaan.

Anna verliest de man van wie ze
enorm veel hield. Het stuk in het boek dat hierover gaat sleept je helemaal mee
in dit tragisch gebeuren. Het is zeer erg en onbegrijpelijk hoe het moet voelen
om dit mee te maken en je merkt ook aan het personage dat het een niet
opvulbare leegte achterlaat. Het verhaal zet je aan het denken over je eigen
leven en over de mensen die je graag ziet. De schrijfster weet het goed te verwoorden
en laat Anna vertellen dat ze nu, na de dood van haar man, in het nabestaan
leeft. Het is geen echt bestaan meer, maar iets wat volgt op de dood.

Ook het sterven zelf, het moeten
loslaten van een eigen toekomst en heel het proces dat er bij komt kijken wordt
op een mooie manier aangehaald. Anna heeft vastgesteld gekregen dat ze kanker
heeft en nog drie tot vier maanden te gaan heeft voor het einde van haar leven
aanklopt. Het weten dat je op korte tijd zult doodgaan doet iets met een mens
en zo ook met het hoofdpersonage. Ze wilt niet meer verdwijnen in een ander zijn
leven, ze denkt na over hoe het hare verlopen is wilt het opschrijven zodat er
iets van haar achterblijft. Op pagina 187 lezen we: ‘Ik voel mij niet
verdrietig, maar ik wil wel dat iemand om mij huilt.’. Wat goed aangehaald
wordt is wanneer mensen weten dat ze zullen sterven dat ze zich er sneller bij
neerleggen dan hun omgeving en dat ze eigenlijk gewoon zitten wachten tot de
tijd daar is. Ik vond het echt positief dat het verhaal goed weergeeft hoe het
in de werkelijkheid ook meestal is. De lezer kan er zich in vinden.

Wat enorm fijn is aan het boek is
de humor die erin verwerkt zit. Het thema dat op zich zeer zwaar en deprimerend
is wordt veel lichter gemaakt door de humor waardoor je je als lezer na het
lezen van het boek niet slecht voelt. Het zorgt voor de nodige afwisseling.
Verder is het eerder een ontspannend boek om te lezen. Het leest vlot omdat de
materie niet te moeilijk is om te begrijpen en de hoofdstukken zijn kort en
worden gevuld met een groot lettertype. Het boek zelf telt niet zo veel
pagina’s waardoor het niet gaat vervelen en de schrijfster brengt een groot
aantal mooie verwoordingen naar voren.

Om te concluderen vond ik het
echt aangenaam om Het nabestaan van Anna Portier door Judith Maassen te lezen.
Het las vlot, was serieuze kost maar toch door de humor niet de deprimerend.
Echt een aanrader!

Deze recensie is geschreven door Suzanne Patteet, 21-jarige studente Financie- en Verzekeringswezen uit Wezemaal (België).

Het nabestaan van Anna Portier / Judtih Maassen / Em Querido’s Uitgeverij bv / 2019 / 223 blz. / ISBN: 9789021416670