April 5, 2016


Henry!

trok mijn aandacht vanwege de cover. Toen ik vervolgens de achterflap las, was ik ervan overtuigd dat het iets voor mij zou moeten zijn. Een boek over de tijdschriftenwereld rond de jaren zestig klonk als een boek waar ik enorm van zou genieten en gelukkig was dat ook het geval.

Henry schrijft stukken voor de krant, maar geïnspireerd door het Amerikaanse tijdschrift Harper’s Bazaar vat hij het plan op om ook zo’n soort tijdschrift in Nederland op te zetten. Dit wordt het tijdschrift Henry! Het boek neemt je mee in de wervelwind rond de oprichting van het tijdschrift en de ontwikkelingen daarvan. Henry! staat in het teken van vernieuwing en de atmosfeer die neergezet wordt door Van Aalten vond ik heerlijk.

Gelukkig houdt het boek nog niet op na het oprichten van het tijdschrift. Als de jaren verstrijken blijkt dat niet altijd alles loopt zoals je zou willen. Zowel Henry als Henry! krijgen behoorlijk wat te verduren en op de achtergrond van het verhaal speelt Henry’s verleden. Hij is zijn broer namelijk verloren aan de oorlog en deze duikt nog regelmatig op als waanbeeld van Henry. Van Aalten weet een goede balans tussen heden en verleden te creëren en juist de goed geplaatste terugblikken zorgen ervoor dat Henry’s personage extra uitgediept wordt.

Henry wordt charismatisch neergezet, hij is een personage waarvan je je zeker in het begin van het boek voor kan stellen dat iedereen enthousiast is over zijn plannen. Later in het boek zie je echter hoe die perfecte wereld die Henry in zijn tijdschrift schetst, afbrokkelt en wordt duidelijk dat Henry zelf ook niet perfect is. Omdat het verhaal vanuit het ik-perspectief geschreven is, merk je Henry’s egocentrische trekjes niet direct op, maar wanneer je door de ogen van zijn omgeving kijkt en Henry geconfronteerd wordt met zijn keuzes, wordt duidelijk dat Henry’s dromen soms ten koste gaan van anderen.

Wat ik ook erg leuk vind in een boek als

Henry!

is dat fantasie en werkelijkheid met elkaar verweven worden. Henry bestaat niet, maar hij komt in aanraking met mensen die wel bestaan hebben, zoals Ramses Shaffy. Daarnaast zijn er verwijzingen naar kunst en bijvoorbeeld muziek, waarvan ik er een aantal ken doordat ik kunst volgde op school en ik vind het leuk om dat vervolgens in een boek terug te zien komen. Maar niet alleen daarom vond ik het positief, ik denk namelijk ook dat het zorgt voor een extra helder beeld van de tijdsgeest waarin het boek zich afspeelt en bijdraagt aan de atmosfeer.

Mocht dit je nog niet overtuigd hebben, dan is er ook nog de fijne schrijfstijl van Van Aalten. Vlot en energiek zoals past bij Henry, ik vloog door de korte hoofdstukken heen en desondanks is het geen boek waarvan je het gevoel hebt dat het gehaast is. De lengte van het boek en de tijd die het beslaat, passen.

Het lijkt me dus wel duidelijk dat ik erg genoten heb van dit boek en als je op zoek bent naar een boek om in weg te kruipen, dan is het zeker geen slecht idee om

Henry!

eens op te pakken.

Henry!/ Thomas van Aalten/ Uitgeverij Nieuw Amsterdam/ 2016/ 400 blz./ ISBN: 9789046820773

Door dit boek heb ik een ontdekking gedaan: Salman Rushdie (1947) is een genie. Nu ben ik niet bepaald de eerste die dit doorheeft….