Het land

. Een boek over het platteland met prachtige weidse landschappen en hechte gemeenschappen. Met tegenover die pracht de bekrompenheid en religieuze verstikking waar hoofdpersoon Betje in dit boek mee te maken heeft. Een mooie vrijheid als het op omgeving aankomt, maar een gevangenis waar je binnen de gemeenschap en binnen je eigen gezin in leeft.

Betje woont met haar vader en moeder op de boerderij. In een gemeenschap met mensen die allemaal met hetzelfde bezig zijn. Hun werk, elkaar in de gaten houden en vooral geen vreemden toelaten. Eigenlijk niets voor Betje. Ze hoopt zo snel mogelijk naar de grote stad te kunnen, al is dat niet iets wat haar ouders goedkeuren. In de tussentijd maakt ze er het beste van met haar vrienden, uiteindelijk ook met haar vriendje. Helaas zorgen enkele factoren er voor dat ze daar binnen no time niets meer aan heeft. Ze zal moeten proberen zichzelf te redden, al loopt dat niet voor iedereen goed af.

Aukelien Weverling heeft een ontzettend interessant en apart boek geschreven. Interessant door het heftige, voor velen waarschijnlijk onvoorstelbare onderwerp van de verstikking binnen een gezin en een gemeenschap op het platteland. Apart door de heftige gebeurtenissen naarmate het verhaal vordert, maar vooral apart door haar schrijfstijl.

Na het eerste hoofdstuk vol korte zinnen dacht ik dat het verhaal zou beginnen, wat leesbaarheid betreft. Na enkele hoofdstukken realiseerde ik me dat het weglaten van onderwerpen, soms zelfs van persoonsvormen, het perspectief en het vele ‘want dit’ en ‘dus dat’ de stijl van

Het land

is. Het hele boek lijkt op een lang stuk poëzie. Prachtig en consistent, als het om een gedicht zou gaan. Voor een indringend verhaal deed het voor mij af aan de leesbaarheid. Het verhaal stokt door de zinnen, het je-perspectief zorgt ervoor dat je niet echt een band krijgt met Betje terwijl ze zo veel meemaakt. Wellicht is dat juist de bedoeling, want ik ken geen ander boek waarin verwijdering van elkaar en vlakke omgangsvormen zo sterk naar voren komen. Echt grip op de personages en de gebeurtenissen krijg je niet.

Helaas nam het verhaal op het laatst een behoorlijk heftige wending. De onwaarschijnlijke explosie van geweld is compleet onverwacht. Van plattelandsroman naar Karin Slaughter – het is net even te veel. Daartegenover staat wel de mooie opbouw naar deze gebeurtenis. De opgebouwde spanning in het leven van de jongeren in de gemeenschap bereikt een hoogtepunt, het resulteert echter wel in een iets te onwaarschijnlijk moment.

Veel tegenstrijdigheden dus. Niet per se leesbare schrijfstijl, die wel bepaalde gevoelens die het verhaal oproept versterken. Mooie spanningsboog, te heftige uitwerking. Het land is niet mijn nieuwe favoriet, maar het heeft me wel benieuwd gemaakt naar Aukeliens andere boeken.

Deze recensie is geschreven door Daisy bakker, 25 jaar, redacteur van De Leesfabriek.

Het land / Aukelien Weverling / Uitgeverij Meulenhoff / 2013 / 192 pag. / ISBN 9789029089203

Dennis Storm en Lize Korpershoek presenteren DJP-TV: afl. Het land