De Tijger en de Kolibrie

is een van de boeken van Alex Boogers die ik van Uitgeverij Podium heb mogen ontvangen. Tevens is het het derde boek dat ik van Alex Boogers heb gelezen en ik moet zeggen dat ik deze het minst leuk vond van de drie. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het niet wederom een topper is, maar meer dat het verhaal me dit keer minder aan trok dan dat “Alleen met de Goden” en “Wanneer de mieren schreeuwen” dat deden.

De Tijger en de Kolibrie is een aangrijpend verhaal over mannen die moeite hebben met het vinden van hun draai in het rustige leven van een goede baan, een fijn gezin en een veilige toekomst, ongeacht de tragische gevolgen voor hun gezin. Hoofdpersoon Robert Borghart is zo’n man die grote moeite heeft ‘volwassen te worden. Als hij op een dag zwaar gehavend en met geheugenverlies wakker wordt in het ziekenhuis, vraagt hij zich maar één ding af, wat ging er mis?

Stukje bij beetje komt het geheugen terug bij Robert en krijgen wij als lezer meer te weten over het verleden van Robert. Flarden komen terug. De eerste ontmoeting met zijn vrouw Marscha, de geboorte van hun zoon. Het geluk van de wandelingen met hem op het sprookjesachtige Bali. Maar ook criminele uitspattingen en overspel. Langzaam moet Robert onder ogen zien hoe hij zicht heeft laten meeslepen in een opwindend leven met grote risico’s voor hemzelf, zijn vrouw en hun zoontje. Wanneer hij besluit om toch voor zijn gezin te kiezen, komt Robert erachter dat de consequenties van zijn gedrag zowel onvermijdelijk als onvoorspelbaar zijn.

Het boek is opgedeeld in zeven delen, maar deze zijn niet chronologisch ingedeeld. Het is echter de volgorde waarop de herinneringen van Robert terugkomen bij hem. Dit is in het begin erg verwarrend maar aan de andere kant maakt het wel duidelijk op welke manier Robert zich bepaalde dingen herinnerd en andere juist weer helemaal niet. Zo blijft de lezer tot op het eind in het duister over het feit waarom Marscha en hun zoontje Tomas, Robert niet komen bezoeken in het ziekenhuis. Wat de reden is ga ik natuurlijk niet aan jullie verklappen, daarvoor zal je toch het boek echt zelf moeten gaan lezen. Maar ik kan je dit wel vertellen, ik stond perplex en wist even niet goed wat ik moest denken.

De Tijger en de Kolibrie is de vijfde roman van Alex  Boogers, maar is een vrij onbekende, die toch zeker wel het lezen waard is. Het is moeilijk om in het boek te komen, zoals ik al zei, worden de herinneringen niet op chronologische volgorde verteld en dit is soms een beetje verwarrend en enerzijds maakt het dit ook weer leuk omdat je graag wilt weten dat er gebeurd en waarom, zoals ik al beschreef, de vrouw en zoon van Robert maar niet langskomen terwijl er genoeg anderen komen.

Zoals Robert’s motto: “To live would be an awfully big adventure” een quote uit Peter Pan van J.M. Barrie, is het thema van het boek ook wel een beetje. Ondanks dat Robert een moeilijk persoon is om te begrijpen, voor mij in dit geval, is zijn leven wel een avontuur en doordat zijn geheugen in flarden en vlagen weer terugkomt, maakt het het extra frustrerend omdat je uiteindelijk gewoon wilt weten wat er is gebeurd en hoe Robert in het ziekenhuis is beland!

Deze recensie is geschreven door Daphne Maatman, 25 jaar, Sociaal Pedagogisch Hulpverlener. Blogger, Instagrammer en Boekenwurm. Wil je volgen wat ze leest, kijk dan op haar Instagram: daffodilsbooks.

De Tijger en de Kolibrie / Alex Boogers / Uitgeverij Podium / Heruitgave 2015 / 304 pag. / ISBN: 978 90 5759 744 2