September 22, 2013
“Maar de geur van zelfgebakken appeltaart brengt me terug naar mij veertiende verjaardag. Het was mijn moeders eer te na om taarten te kopen bij de Hema; ze bakte ze altijd zelf. De hele week was er visite omdat dan de een en vervolgens de ander niet kon komen, zodat we iedere dag wel mensen te gast hadden. Dus bleef ze bakken.” ~ Onschuldige gedachten uit het verleden verdringen het grote geheim.
Veel enthousiaste mensen hebben mij over het boek verteld. Ze spraken er met veel lof over, zelfs zo erg dat ik er nieuwsgierig van werd. Mijn verwachtingen waren hoog. Het boek pakte daardoor ook anders uit dan gedacht.
Ik vond het boek op een prachtige wijze geschreven, door de opbouwende spanning en de makkelijke schrijfwijze bleef ik maar doorlezen. Het gemakkelijke lezen maakte dat goede verhaallijn verdween, het was geen verhaallijn waar je over moest denken.
Ik vond het jammer dat het boek niet diep gekluisterd in mijn gedachten bleef zitten. Toen ik meer naar het einde toe werd gezogen door alle spanning, kreeg ik een vermoeden hoe het ging eindigen. En zo eindigde het ook tot mijn teleurstelling. Wederom was het einde weer mooi beschreven, maar zeker wel een voorspellend einde. Kortom voor de diep gekluisterde lezers, lezers die helemaal in een boek willen wegzinken, is dit niet het ideale boek.
Voor lezers die van vlot doorleesbare boeken houden is dit wél een aanrader. De mensen die voor de emotie lezen onder ons, worden ook ontzettend blij van dit boek. De gedachtes en emoties van de hoofd persoon worden mooi en teder beschreven. Je kunt je heerlijk inleven in de hoofdpersoon. Uiteindelijk vind ik het een boek waar je een beetje aan moet wennen, maar ook zeker van kunt houden.
Deze recensie is geschreven door Noah ten Hoor, 15 jaar, scholier aan het R.S.G. Wolfsbos te Hoogeveen
De reünie / Simone van der Vlugt / Uitgeverij Ambo|Anthos / 2004 / verkrijgbare versie Dwarsligger 576 pag. / ISBN 9789049800147