“De dag die nooit komt” is een boek dat je in een keer kunt en wilt uitlezen. Het boek is tenslotte maar 175 bladzijden.

Tijdens een lange slapeloze nacht denkt Elias, de hoofdpersoon, over zijn jonge leven na. Elias is een enorme filmliefhebber die een moeilijke jeugd achter de rug heeft. De denkbeelden van Elias zijn helder en duidelijk, maar niet volgens een gewone denkwijze van een jongere. Daarom bezoekt hij regelmatig een psychiater.

Je zou kunnen zeggen dat Elias een jongen is met een grote mond, zijn vuisten klaar om te vechten, maar met een klein hartje. Deze 17-jarige jongen met dat hart van goud, heeft alles over voor zijn zusje Evi en vriendin Polly. Zij hebben hem op een positieve manier veranderd in de persoon die hij nu is. De hoofdstukken zijn duidelijk opgesplitst in een deel over zijn zusje, zijn vriendin en over zichzelf.

Heel gedetailleerd wordt de “geheime” plaats, een kreekje midden in het bos, omschreven. De eik bij deze kreek met de twee figuren op de tak, die ook op de cover van het boek te zien is, speelt een belangrijke rol in het boek. Deze eik staat symbool voor veel gelukkige momenten, maar ook narigheid. Doordat Elias een hele sterke band heeft met zijn zusje neemt hij aan het einde van het boek het lot in eigen handen, wat tot een verrassende beslissing leidt. Of hij zo’n beslissing had genomen, wanneer hij een normaal denkpatroon had, vraag ik me af.

Naar mijn idee zou dit boek zeker in andere talen uitgebracht kunnen worden. Wel vond ik het wat tijdsgebonden door de diverse verwijzingen naar acteurs, muziekfragmenten en films. Deze voegden naar mijn idee niet echt wat toe aan het verhaal, maar dat komt waarschijnlijk, omdat ik er een heleboel niet van ken. Het verhaal is niet leeftijdsgebonden en kan zeker door jongeren als ouders gelezen worden. Jongeren met gevoelens van eenzaamheid of aparte gedachten zouden zich misschien in het verhaal herkennen. Het zou ook een boek kunnen zijn dat onderwerpen van heel erg groot verdriet bij jongeren bespreekbaar kan maken.

Mijn naam is Nathaniël en ik ben 15 jaar. Momenteel zit ik in de 3e klas van het VWO. Een boekenworm ben ik altijd al geweest. Kon dan ook niet wachten om eindelijk naar groep 3 te gaan en écht te leren lezen. Een goed boek lezen is net als een lekkere pizza of pasta …. leesvoer. Als jongen in een team van voornamelijk vrouwelijke recensenten denk ik dat mijn mening een steentje kan bijdragen. Behalve “gewone” boeken vind ik ben een grote fan van de stripboeken van de Legendariërs. Mooie tekeningen en leuke woordgrappen!

De dag die nooit komt/Oliver Reps/Uitgeverij de Harmonie/2018/174 blz./ISBN 9 789463 360388