Census is als eerbetoon aan de overleden broer, met het syndroom van Down, van de schrijver Jesse Ball ontstaan.

Het verhaal gaat over een zieke vader, weduwnaar, die een zoon met het Downsyndroom heeft. Geen van de hoofdrolspelers in dit boek heeft overigens een naam.

Om nog een keer met zijn zoon op reis te kunnen, heeft deze weduwnaar zich aangemeld als volksteller. En zo gaan vader en zoon langs allerlei dorpen en steden die A t/m Z heten. Zij ontmoeten veel mensen, allemaal met hun eigen achtergrond. Sommige mensen accepteren de komst en het doel van de census. Andere willen er niets mee te maken hebben. Overduidelijk is de liefde van de vader naar zijn zoon en naar zijn overleden vrouw door het hele boek heen. Meest indrukwekkend vond ik de laatste bladzijdes, waar sommige letters van het alfabet leeg blijven. In deze steden heeft de vader zijn werk niet kunnen verrichten vanwege zijn naderende dood.

De kaft van het boek vind ik heel goed gekozen. De vader is namelijk gefascineerd door de aalscholver. En het is een aalscholver die naar mijn idee in een stervende houding afgebeeld staat op de cover van het boek: een mooie parallel. Verder staat de aalscholver symbool voor gevoelens en herinneringen waar overdenkingen op worden gebaseerd. De kaft is hierdoor, voor mij, typerend voor het boek.

Het verhaal komt naar mijn idee té langzaam op gang. Soms zijn er zinnen die aan het begin van de bladzijde beginnen en aan het eind van de bladzijde stoppen. In deze zinnen worden woorden constant herhaald en hadden voor mij weinig betekenis. Ik heb zelfs overwogen om het boek niet uit te lezen, omdat het soms zo lang duurde voordat de bedoeling van een bepaalde tekst mij duidelijk werd. Maar wat ben blij dat ik toch heb doorgezet. Ik vraag mij af of ik het boek wel écht heb begrepen. Het is zeker geen verhaal dat ik zelf enthousiast zou hebben uitgekozen.

Census is een boek dat uiteindelijk toch een bijzondere indruk op me achterliet!

Mijn naam is Nathaniël en ik ben 15 jaar. Ik zit op het VWO. Een boekenworm ben ik altijd al geweest. Kon dan ook niet wachten om eindelijk naar groep 3 te gaan en écht te leren lezen. Een goed boek lezen is net als een lekkere pizza of pasta …. leesvoer. Als jongen in een team van voornamelijk vrouwelijke recensenten denk ik dat mijn mening een steentje kan bijdragen. Behalve “gewone” boeken vind ik ben een grote fan van de stripboeken van de Legendariërs. Mooie tekeningen en leuke woordgrappen!

Census/Jesse Ball/vertaling Jan Willem Reitsma/Querido/2018/261 blz./ISBN 978-021-414-584