Mikael woont met vader Birk, moeder Dora en buurman Karl op een klein afgelegen eiland. Birk redt Mikael uit een sterke stroming, maar verdrinkt zelf. In het boek volgen we Mikael van zijn negende tot zijn zestiende jaar. Een gevoelige en fantasievolle jongen, maar wanneer zijn vader verdrinkt, veranderd hij. Schuchter en teruggetrokken, deze twee woorden omschrijven hem het beste. Wat is er voorgevallen bij die gevaarlijke rotsen waar hij eigenlijk niet mocht komen?

Moeder geeft haar zoon de schuld van het ongeluk en verstikt en negeert hem. De man die de boodschappen om de twee weken brengt, brengt soms zijn zoon mee waar Mikael een praatje mee maakt. Zijn moeder keert hem de rug toe. Ook met Karl heeft hij weinig te bespreken, hij helpt soms met de visvangst, maar Karl lijkt sinds de dood van Birk geïnteresseerder te zijn in Dora dan in wat anders. Ook zijn schoolwerk doet hij niet meer, zijn vader snapte alles en lijkt nu geen zin meer te hebben. Mikael vlucht af en toe naar het huis van de overleden vrouw Augusta. Meeuwen houden het huis bezet en Mikael praat ertegen, om iemand te hebben om mee te praten, maar bovenal om iets van zichzelf te hebben.

In Mikaels fantasie duiken af en toe Augusta en zijn vader op. Hij lijkt bang voor de dode Augusta, alsof ze ineens nog in haar huis kan staan wat langzamerhand wordt leeggehaald door Karl en Mikael. Ook zijn vader duikt op in zijn fantasie: uit de kraan, in bed en in de schuur. Mikael lijkt te vluchten van het gezelschap van zijn moeder naar zijn fantasie. Zijn moeder eist steeds meer aandacht op en ziet haar zoon aan voor haar man, psychisch gezien heeft ook zij een klap gehad.

Na het lezen van dit boek wist ik niet goed wat ik er van moest vinden. Enerzijds had ik weinig binding met de personages en vond ik het een vreemde wereld: het voelt claustrofobisch aan. Anderzijds is het wel goed geschreven als de sfeer overkomt op de lezer. Er gebeurt, op bovenstaande gebeurtenissen na, niet veel en toch bleef ik doorlezen. Dat er vrij weinig gebeurd in het boek is niet erg, de beklemmende sfeer van het eiland en in het huis van Mikael is voelbaar, maar voelt heel onprettig aan. Ik kreeg een beetje een naar gevoel van dit boek en daarom krijgt het van mij niet meer dan 3 sterren.

Mijn naam is Irene Bregman en ik ben 22 jaar. Ik studeer Sociaal Pedagogische Hulpverlening en naast mijn opleiding lees ik ontzettend graag. Lezen doe ik al sinds ik het kan en dat is gelukkig nooit weggegaan! Ik lees voornamelijk YA, maar ook boeken binnen andere genres worden verslonden.

Birk/Jaap Robben/Uitgeverij De Geus/2014/255 blz./ISBN 9 789044 532777