Theo van Gogh, de vermoorde filmmaker, kan omwille van zijn narcistische en luie leven niet meteen door naar de hemel of hel. Hij moet, mocht hij naar het eerste willen, een beschermengel worden. Zo komt het dat Theo van Gogh zorg draagt over topcrimineel Max Kohn, die na 10 jaar in het buitenland terug in Amsterdam is, op zoek naar de enige liefde in zijn leven, juist als een groep geradicaliseerde moslim-jongeren met een terroristische aanslag toeslaat. Terwijl Theo over hem waakt kan Kohn ervoor kiezen zijn leven een nieuwe wending te geven…

VSV

gaat dus over een topcrimineel die een groep terroristen ervan kan weerhouden heel Nederland te ontwrichten. Of gaat het over veel meer dan dat?

VSV

is een roman over liefde en verlies, over menselijke relaties en over goed en kwaad. Met als decor de prachtige stad Amsterdam geeft De Winter, die zelf ook meespeelt in zijn verhaal, inzicht in het leven van de ‘belangrijkere’ figuren van de stad, zoals Job Cohen die in dit verhaal nog burgemeester is en advocaat Bram Moszkowicz. Tegelijkertijd vertelt hij een virtuoos verhaal over de gevolgen die je acties kunnen hebben.

Daar ik zelf een Amsterdammer ben leek dit boek mij zodra ik erover hoorde al leuk om te lezen. Ik had eerder boeken van Leon de Winter gelezen en die waren mij goed bevallen. Dit verhaal, waar hij, volgens een aantal interviews, zo lang en met zoveel zorg aan had gewerkt kon volgens mij niet slecht zijn. Ik werd niet teleurgesteld.

VSV

is een ingewikkelde roman die uiterst precies in elkaar steekt. Het verhaal wordt steeds met kleine stukjes duidelijk, zonder dat er teveel geheim gehouden of bewaard wordt. Op geen enkel moment heb je het gevoel dat je over iets belangrijks in het duister wordt gelaten, maar toch komt er met enige regelmaat een openbaring waaruit blijkt dat je wel degelijk een cruciaal detail niet wist. Duidelijk is dat De Winter erg gestructureerd te werk is gegaan bij het maken van dit verhaal, dat tot in de details strak afgewerkt is.

Leon de Winter heeft een enorme fantasie en die heeft hij in dit boek de vrije loop gegeven. Het ensemble bestaat voornamelijk uit personen die in de echte wereld ook bestaan (Mohamed B., Theo van Gogh, Job Cohen, Leon de Winter zelf) en ook de belangrijke gebeurtenissen in het verhaal zijn niet onrealistisch. Soms vraag je je tijdens het lezen af wat er nou verzonnen en wat er nou echt is. Zo vraag ik me nog steeds af of Max Kohn misschien wel gebaseerd is op een echte topcrimineel van de Amsterdamse onderwereld. Leon de Winter heeft in zijn fantasie de vage lijn die het onmogelijke van het mogelijke scheidt opgezocht en veelal niet overschreden. Toch voelt het soms alsof hij ‘te ver’ is gegaan met zijn fantasie, alsof hij net ontdekt heeft dat hij alles wat hij bedenkt op papier kan zetten en dus besloten heeft ook werkelijk ieder idee in zijn boek te verwerken.

Ook bij ieder goed boek zijn er dingen die beter hadden gekund. De hoofdstukken die vanuit het kinderperspectief van Nathan zijn geschreven zijn niet erg realistisch gedaan. Met stopwoorden zoals ‘gewoon’ en ‘echt’ probeert De Winter Nathans gedachten kinderlijk te maken, maar het jongetje weet zich op bepaalde momenten uit te drukken met een vocabulaire die je van geen enkel kind van 10 kunt verwachten. Het plot wordt tegen het einde van het boek ook wat moeilijk te volgen; het tempo voelt in verhouding tot de rest van het boek te hoog. Dit kan natuurlijk ook komen doordat ik, nieuwsgierig naar de afloop van het verhaal, enorm snel ben gaan lezen.

Ik zou

VSV

aan iedereen die van een goed verhaal houdt aanraden. Het is een geweldige vertelling die enorm goed is geschreven. Leon de Winter heeft er veel tijd en moeite in gestoken en dat loont, want

VSV

is een zeer pakkend en goed boek geworden. Voor de liefhebber van literaire stijlfiguren, symboliek en vage metaforen biedt dit boek vrij weinig, maar voor de liefhebber van een strak en goed verhaal en een spannende vertelling enorm veel. Bovendien is het lekker dik, dus zorgt het gegarandeerd voor vele vakantieuren aan leesplezier.

Deze recensie is geschreven door Merlijn Mascini, scholier van het Amsterdams Lyceum

VSV / Leon de Winter / UItgeverij De Bezige Bij /2012 / 464 pag. / ISBN 9789023457008