“Mijn moeder heeft mijn vader vermoord met eenmes.” Dat is de heftige openingszin van dit prachtige boek. Hoofdpersoon Jef woont met zijn moeder en zijn gehandicapte zus Iene in een schamel flatje en heeft het niet makkelijk. Vooral van Harry, de vriend van zijn moeder, wordt hij behoorlijk gestoord. Maar aangezien het er niet naar uitziet dat Harry uit zichzelf weer uit beeld gaat verdwijnen, bedenkt Jef een manier om van hem af te komen. Hij gaat Harry namelijk bewijzen dat zijn moeder zijn vader heeft vermoord. Of hem dat lukt, ga ik natuurlijk niet verklappen, lees dat zelf maar.

Do Van Ranst won met dit ontroerende maar zeker niet sentimentele boek over volwassen worden, je eigen plek vinden en het opgroeien in een eenoudergezin terecht de Prijs Knokke-Heist Beste Jeugdboek 2008. Uit dit fascinerende verhaal blijkt duidelijk dat Do een theaterachtergrond heeft: hij schrijft zo ontzettend beeldend dat je het verhaal niet alleen ziet, maar ook voelt, hoort en ruikt. Hij laat je gedurende 160 bladzijden met al je zintuigen meeleven met hoofdpersoon Jef. Mooi!