De zestienjarige Dan Crawford neemt deel aan een lesprogramma tijdens de zomervakantie. Voor hem is de zomer gedurende het hele schooljaar het licht aan het einde van de tunnel: op zijn eigen school heeft hij geen vrienden en wie weet wat voor mensen hij nu gaat ontmoeten. Al snel ontdekt hij dat het schoolgebouw een voormalig gesticht is waar gestoorde criminelen werden opgesloten. Terwijl Dan en zijn nieuwe vrienden Abby en Jordan het duistere oude gebouw onderzoeken, komen ze erachter dat het geen toeval is dat ze alle drie naar deze school zijn gestuurd. Het gesticht is de sleutel tot een angstaanjagend verleden, en sommige geheimen kunnen niet altijd verborgen blijven. Stukje bij beetje brengen Dan en zijn vrienden gruwelijke geheimen aan het licht, totdat het eerste slachtoffer valt…

Madeleine Roux werd eerder bekend met haar succesvolle blog die een unieke vorm van fictie is in feuilletonvorm. Dit is haar eerste boek voor niet-volwassenen. Het verschijnt in een nieuwe serie boeken voor jongeren bij Cargo, een imprint van de grote Uitgeverij De Bezige Bij.

Velen baseren hun keuze voor een boek op de cover. Bij mij verliep het deze keer niet anders. De sfeer die de cover uitstraalt en het lettertype van de titel omschrijven perfect het gevoel dat je als lezer krijgt bij het verhaal. En dat het een thriller is, kan ik je verzekeren. Lezers die snel last hebben van een verstoorde nachtrust door enge verhalen of films, raad ik zeker af dit boek ’s avonds in bed te lezen! Het verhaal op zich vind ik niet erg origineel: een stel jongeren dat in een oud gebouw een vreemde ontdekking doet en in het verleden gaat graven, is allang uitgegroeid tot een veel gekozen onderwerp in thrillers. Het enige dat de auteur hier heeft aan toegevoegd is de psychiatrische achtergrond van het gebouw. En toch heeft dit kleine element een grote rol in de verloop van het verhaal en draagt het zeker bij tot het bekomen van de spanning in het boek. Daarbij komt dat Madeleine Roux elke gebeurtenis goed uitwerkt en af en toe tot in detail durft gaan. Wat er gebeurt en verteld wordt, klopt op het einde van het verhaal helemaal, wat ook erg belangrijk is bij een thriller.

Hoewel ze dus af en toe in detail gaat, deinst ze vaak terug voor concrete informatie of gebeurtenissen. Dit zie je vaak terugkeren op het einde van een hoofdstuk wanneer de personages iets nieuw ontdekken wat bijvoorbeeld erg vreemd of eng is. Dan laat ze haar personages denken dat dit onmogelijk is en zet ze resoluut een punt achter deze ontdekking. Ze geeft dus wel wat achtergrondinformatie aan de lezer maar zou van deze momenten meer gebruik moeten maken om spanning om te bouwen. Er zitten enorm veel passages in het verhaal die zich er toe lenen de juiste sfeer te scheppen, maar helaas benut de auteur die nog iets te weinig.

De schrijfstijl die de auteur hanteert is eenvoudig en niet erg hoogstaand, maar maakt het verhaal vlot leesbaar, ook voor de minder ervaren lezer. Ook de personages zijn duidelijk afgewerkt en omlijnd, waardoor de lezer zeer weinig verbeelding nodig heeft om ze te kunnen zien. Wat ik persoonlijk erg jammer vind, is dat veel personages zelfs zo goed zijn uitgewerkt, dat ze een typetje of karikatuur worden, waardoor alles (personages, gebeurtenissen…) ietwat voorspelbaar wordt.

Madeleine Roux schreef met

Het Gesticht

een sterk debuut en een angstaanjagende thriller die ook mij enkele uren wakker hield. Helaas doet ze soms iets te hard haar best om alles tot in de puntjes uit te werken waardoor het verhaal voorspelbaar wordt. Desalniettemin is ze erin geslaagd om van het niet echt originele plot een boeiend verhaal te maken dat vlot weg leest. Ik ben benieuwd wat deze auteur nog meer voor ons in petto heeft.

Het Gesticht / Madeleine Roux / Vertaald door Danielle Stensen / Uitgeverij Cargo / 2014 / 240 pag. / ISBN 9789023489535