Een keukenmeidenroman is vertaald vanuit het Engels. De originele titel is The Help. Misschien doet deze titel wel een lampje branden. The Help is namelijk ook verfilmd en heeft goede beoordelingen gehad. Ik heb de film nog niet gezien, maar nu ik het boek heb gelezen wil ik die zeker nog een keer bekijken.

Een keukenmeidenroman speelt zich af in 1962, in een klein stadje in de staat Mississippi. Er was in die tijd sprake van rassenscheiding in Amerika. Vooral in Mississippi was dit erg. Deze rassenscheiding speelt een hoofdrol in dit boek. Het boek wordt geschreven vanuit drie personen: de blanke vrouw Skeeter en de zwarte hulpen Aibileen en Minnie.

Skeeter is een blanke vrouw van 23 jaar en woont met haar ouders op een plantage. Bij Skeeter thuis werkt een zwarte vrouw die zorgt voor het huishouden. Ook haar vriendinnen (en veel andere blanke mensen) hebben een zwarte werkster in huis. Deze werksters voeden ook de blanke kinderen op. Er is totaal geen respect voor zwarte mensen en vooral Skeeters vriendin Hilly is respectloos. Zij heeft ervoor gezorgd dat huishoudelijke hulpen hun behoefte op een aparte wc moeten doen zodat zij geen ziektes over kunnen brengen.

Skeeter is het niet eens met deze ongelijkheid en besluit er een boek over te schrijven. Hiervoor wil ze minstens twaalf huishoudelijke hulpen interviewen. Erg gevaarlijk, want als andere mensen erachter komen, kan het slecht aflopen. Uiteindelijk lukt het haar om Aibileen, de hulp van een vriendin, te strikken. Zij wil haar verhaal wel vertellen en andere hulpen vragen om mee te doen. Langzaam begint het balletje te rollen. Nu is het een kwestie van niet gesnapt worden, maar dat is nog niet zo makkelijk. En hoe zal het gaan als het boek in de winkels ligt? Zullen de vrouwen uit Jackson, Mississippi doorhebben dat de verhalen over hen gaan?

Toen ik dit boek uit had, heb ik het met een goed gevoel dichtgeslagen. De schrijfster heeft een heerlijke schrijfstijl die ervoor zorgt dat je je goed kunt inleven. Ik vind het onderwerp van het boek erg interessant. Het is moeilijk te geloven dat er vroeger sprake was van rassenscheiding. En nog niet eens zo lang geleden! Wat dit boek zo bijzonder maakt, zijn de relaties tussen de blanke en de zwarte mensen. De kinderen houden van de hulp en andersom, maar zodra ze ouder worden verandert hun gedrag tegenover de hulp. Dit komt omdat dat van ze verwacht wordt. De rassenscheiding is daarom niet alleen een keurslijf voor de zwarten maar ook voor de blanken. Deze ingewikkelde relaties zijn goed beschreven en zetten je aan het denken.

Deze recensie is geschreven door Sonja den Haan, 22 jaar, student “Media, Informatie & Communicatie” aan de Hogeschool van Amsterdam.

Een keukenmeidenromen / Kathryn Stocket / vertaald door Ineke van Bronswijk / Uitgeverij Mistral / 2013 / pag. / ISBN 9789049951221