Rob Waumans debuteerde in 2011 met zijn roman


Als je de stad binnenrijdt


, dat op de longlist van de Academica Literatuurprijs 2012 terechtkwam. Hij publiceerde eerder al in kranten, tijdschriften en literaire bladen. Dat hij kan schrijven, bewees hij dus al, maar toch was ik heel nieuwsgierig naar


De nacht van Lolita


.

Luc Franzen is een eenvoudige man. Hij is niet opvallend, zeker niet in vergelijking met zijn beste vrienden Arthur en Meijer: Arthur is, volgens sommigen, de beste auteur van het land; Meijer is een bekende volkszanger. Maar Luc is bezig met het schrijven van een boek, dat zijn droomdebuut moet worden:

De nacht van Lolita

.

Maar niet alles loopt zoals hij zich had voorgesteld. Hij zit terug vaker in zijn stamcafé en drinkt en rookt als een bezetene. Hierdoor schrijft hij minder en minder aan zijn meesterwerk en beseft hij uiteindelijk wat het probleem is. Om zijn debuut te kunnen voltooien zal hij zijn verleden onder ogen moeten komen. Maar zijn vriendin Lou zal hem nooit meer loslaten, niet overdag, niet ’s nachts en ook niet bij het schrijven. Wat is er gebeurd tussen Lou en Luc? Wat heeft zij met hem gedaan? En wat heeft hij met haar gedaan? Waarom is het onmogelijk om haar te vergeten?

Vanaf de eerste bladzijde beschrijft de auteur op een wonderbaarlijke manier de alledaagse, eenvoudige dingen in het leven: van een man op de fiets met een hond bij het verkeerslicht tot de beschrijving van de lichtinval door de glas-in-loodramen van zijn stamcafé. En achter elke eenvoudige zin, schuilt telkens weer een diepere betekenis. Door een personage dit te laten ontdekken, wordt het heel interessant voor de lezer.

Waumans heeft een hele open schrijfstijl en neemt geen blad voor de mond. Daardoor leest het verhaal heel vlot en in het boek staat geen woord te veel, zoals het hoort. Wat ik persoonlijk ook heerlijk vind aan het boek is de manier waarop het hoofdpersonage opeens over iets helemaal anders kan beginnen; van die dagdagelijkse dingen waar ik eigenlijk nog nooit heb bij stilgestaan, maar die me wel aan het denken zitten. En wanneer het verhaal tot een hoogtepunt of ontknoping lijkt te komen… wordt het afgebroken en vertelt Luc Franzen over een andere gebeurtenis. Hierdoor word je als lezer geprikkeld en wil je absoluut verder lezen en er achter komen wat er nu echt is gebeurd.

Graag wil ik ook even aanhalen dat er geweldig mooie zinnen in het boek staan, zoals ‘

Als de zon is ondergegaan is er geen kaars die haar kan vervangen

’,  ‘

Op papier houdt men de woorden gevangen.

’ en nog vele anderen. Houd er dus absoluut rekening mee dat je dit boek in één adem uit wilt lezen!

Rob Waumans bewees opnieuw dat hij een geweldige auteur is die dit verhaal een schitterend einde heeft gegeven waardoor het hele verhaal prachtig tot zijn recht komt.

De nacht van Lolita / Rob Waumans / Uitgeverij Atlas Contact / 2013 / 224 pag. / ISBN 9789025441555