Dieuwertje Heuvelings werkte bij Spotify als playlist editor en maakte de opkomst van playlisten van dichtbij mee. Hoewel playlisten voor de muziekliefhebber fijn en leuk zijn, heeft dit ook een keerzijde. Emotie en twijfels ontstonden met als gevolg haar debuutroman

Auxiety.

Genomineerd in de categorie Nederlandstalig voor de prijs Beste Boek voor Jongeren, tijd voor een aantal vragen! De recensie van

Auxiety

lees je
.

Kan je jezelf en je boek even kort voorstellen?


Ik ben Dieuwertje Heuvelings, 32 jaar en vorig jaar is mijn debuutroman Auxiety uitgekomen. Het gaat over drie hoofdpersonen in de Nederlandse hiphopwereld en hoe ze met elkaar verstrengeld raken, maar ook over hoe het ontploft.

Ik werkte vanaf mijn 15

^e

in de muziek en op mijn 25

^e

ben ik bij Spotify als playlist editor gaan werken. Ik weet nog toen ik daar begon dat het pionieren was. Playlisten waren nog niet zo invloedrijk. Het was interessant dat de markt zo snel groeide en in Nederland was dat onder andere hiphop.

Ik lees zelf heel veel en vaak haal ik veel levenslessen uit boeken. Toen ik hier wat grip op probeerde te krijgen, was niks wat aansloot bij deze wereld. Door een boek van Toni Morisson dacht ik; laat ik het opschrijven, dan kan ik wat met die emotie en twijfels. Doelbewust heb ik het niet bij mezelf gehouden, maar ook vanuit twee andere mensen geschreven in deze industrie.

Ik vond het belangrijk om mijzelf te verplaatsen in anderen om zo meerdere perspectieven te belichten.

Was het je intentie om voor jongeren te schrijven?


Eerst niet, maar toen ik aan het schrijven was, had ik dat wel door. Het verhaal vloeide uit mij. Ik moest het ook echt vertellen en heb geprobeerd zo oprecht mogelijk dialogen vorm te geven. Daar hoort straattaal bij. Ik heb daar wel aan getwijfeld tijdens het schrijven, want ik hield mij niet per se aan grammaticaregels. Waar vooral de oudere generaties zo van houden, maar ik wist dat er maar een manier was om dit verhaal te vertellen.

Ik ben blij dat jongeren het lezen. Vroeger op de middelbare school las ik veel in de pauzes. Soms moest ik lachen om bepaalde passages en vrienden begrepen dat niet. Hoe kun je nou zo over boeken denken? Ze weten of wisten niet hoe rijk boeken zijn.

Het feit dat jongeren die niet van lezen houden en wel dit boek (willen) lezen over een wereld die niet vaak beschreven wordt in de literatuur. En dat ze het dan ook nog eens grappig en spannend vinden. Waardoor ze misschien vaker gaan lezen, dat is het allergrootste compliment dat ik kan krijgen.

Auxiety

wordt veel door jongeren gelezen.

Auxiety

vloeide uit mij, soms wist ik zelf niet eens in de ochtend wat ik die dag zou schrijven. Het schrijven was iets van mij en daar wilde ik plezier uithalen.

Schrijven wordt vaak gezien als iets serieus, maar iets serieus doen kan ook een kwelling zijn. Ik besefte mij dat ik mijn eigen baas was en zelf mocht bepalen hoe ik schreef. Ik schreef met alle gordijnen dicht, deed mijn beamer aan die onderwater beelden afspeelde en draaide heel hard muziek. Door het ritme van de muziek had ik een bepaalde schrijfsnelheid. Elk hoofdstuk is wisselend van perspectief en bij ieder perspectief luisterde ik naar de muziek van dat karakter. Vanuit het karakter van de rapper heb ik zelf ook twee nummers geschreven, zo probeerde ik de emoties van het personage beter naar voren te laten komen.

Daarnaast schreef ik veel over bestaande liedjes, wanneer je het boek openslaat staat er een Spotify QR code naar de playlist die bij het boek hoort.

Jouw boek werd gekozen uit heel erg veel titels. Wat betekent deze nominatie voor jou als auteur?



Auxiety

werd al eens genomineerd voor het artwork, daar werden we tweede! Het artwork is gemaakt door een favoriete illustrator/goede vriendin van mij: Loes Faber. Het proces van een covermaker is interessant. Ik heb het verhaal vertelt, kleurpaletten laten zien en daar was de cover. Op de allerbeste manier gemaakt!

Deze nominatie is wel de leukste. Toen ik aan het schrijven was, ben ik met mezelf in gesprek gegaan over wat voor boek ik wilde schrijven. Ik heb vaak de knop uitgezet over wat andere mensen zouden vinden. Het creëerproces van je boek en kritisch naar jezelf kijken, zijn twee verschillende dingen. Ik probeerde dat laatste pas te doen wanneer ik hoofdstukken af had, niet tijdens. Ik heb zoveel plezier gehad in het maken hiervan en ik wist dat ik toch geen invloed had op hoe het ontvangen kon worden. Het kan ook heel slecht gevonden worden. Ik heb alleen controle over het maakproces en die heb ik zo plezierig mogelijk proberen te maken. Het feit dat het nu gelezen en gewaardeerd wordt door de doelgroep die ik het liefst aan wou spreken voelt enorm goed.

Waar komt je urgentie vandaan om jongeren aan het lezen te krijgen?


Lezen doet iets met je: introductie in een andere wereld. Introductie in andermans gedachten. Schrijven is een van de meest directe vormen, het is onderdeel van mijn gedachten, bewustzijn en verbeelding. Door lezen kan je meer empathie ontwikkelen in andere mensen.

De eerste empathieles aan mezelf was: meer empathie hebben voor iemand die weinig empathie voor mij lijkt te hebben. Niet meegaan in frustraties en negatieve gevoelens. Dat is ook hoe ik het heb proberen te schrijven, maar ik denk dat als je iets leest vanuit een ander perspectief en mening, je veel meer begrip voor iemand kan hebben. Denk dat we dat allemaal meer willen, er naar zuchten. De realisatie dat we allemaal een verhaal hebben.

Hoop je dat lezers iets uit je boek halen, zo ja wat?


Ja. De obsessie van velen met cijfers, winnen en de beste willen zijn. Ik zou willen dat mensen daar vanaf stappen. De meeste volgers, likes of streams hebben, die competitiedrang.

Ik hoop dat mensen door krijgen geld, rijkdom en zelfs bevestiging van je ego niet de sleutel is naar een gelukkig leven. Maar ook dat muziek heel spiritueel en helend kan zijn als het op de juiste manier ingezet wordt. Muziek kan heel verbindend zijn.

Heb je de andere genomineerden gelezen?


Nee nog niet, momenteel ben ik veel aan het lezen om mij voor te bereiden op mijn volgende boek, maar de andere genomineerde staan zeker op mijn te lezen lijstje.

Heb je nog tips voor jonge mensen die een boek willen schrijven?


Ja! Vooral dat het maakproces en kritisch op jezelf zijn twee verschillende processen zijn. Haal dat uit elkaar. Schrijf elke ochtend, ook als je niet weet wat je moet schrijven. Elke dag 3 bladzijden bijvoorbeeld. Vanaf mijn twintigste heb ik elke dag geschreven, soms ook over niks.

Sla jezelf niet lam met zelfkritiek. Heb plezier in wat je doet. Ik begrijp het soms oprecht niet. Je moet niet iets doen als het je kwelt. Je hebt alleen maar jezelf er mee, je moet het jezelf zo comfortabel mogelijk maken. Als je in een kwelling zit, kun je alleen maar anderen kwellen.

Wat betekent het voor jou als je deze prijs wint? Wat zou je als eerste doen?


Ik ben er eigenlijk niet zo mee bezig. De nominatie is al fantastisch. Totaal haaks op wat ik vind wat betreft cijfers, mag ik me niet zorgen maken of het wel verkoopt. Het is al een heel cadeau en een extra cadeau als ik win. Ik ben er niet zo mee bezig met wat ik daarna ga doen, een dansje misschien?