Sadie is alleenstaande moeder van Norman, die op zijn 12
e
verjaardag al groot verdriet heeft meegemaakt. Zijn beste vriend Jax en tevens stand-up komedie partner is plotseling overleden. Sadie moet haar eigen verdriet opzij zetten om alles op alles te zetten om Norman bij te staan. Toen Jax nog leefde, hadden de twee beste vrienden een vijf-jaren plan opgesteld, met als einddoel over vijf jaar een eigen comedyshow opvoeren op het beroemde Edinburgh Fringe Festival. Dit plan stond zelfs op de muur van Norman zijn kamer geschreven. Echter, als Sadie dit plan na Jax’s overlijden op de muur leest, ziet ze dat Norman het heeft aangepast naar twee andere einddoelen:
- De comedyshow alsnog opvoeren op het Edinburgh Fringe Festival, alleen.
- Mijn vader vinden.
Met de hulp van haar tachtigjarige collega Leonard begint Sadie samen met Norman aan een onvergetelijke roadtrip om deze doelen waar te maken.
Julietta Henderson heeft naar mijn idee een originele invalshoek gekozen voor een zeer ontroerend verhaal. De droom van Jax en Norman om stand-up komedie te beoefenen ben ik nog niet eerder tegengekomen, aangezien schrijvers toch eerder kiezen voor het dromen van een zang- of danscarrière. De zoektocht naar Norman’s onbekende vader zou daarentegen cliché kunnen worden, maar ook bij deze passages heb ik ontzettend genoten van de bizarre, hilarische en daardoor originele situaties waarin de hoofdpersonen zich bevinden.
Zowel Norman als Sadie kampen met problemen wat betreft hun lichamelijke gezondheid. Zo heeft Sadie als pasgeborene een zware buikoperatie ondergaan, waar zij een litteken aan over heeft gehouden. Norman lijdt aan een zeer heftige vorm van psoriasis, waardoor het toch al zo klein en kwetsbaar ogende jongetje nog kwetsbaarder gemaakt wordt. Het mooie hieraan vond ik, dat deze lichamelijke problemen ook worden gelinkt aan de emoties van de hoofdpersonen. Elke keer als Sadie zich zorgen maakt om Norman of zelf verdriet ervaart, beschrijft ze dit als het bijna uitbarsten van haar litteken. Ook de psoriasis van Norman wordt erger door het verdriet en de stress na het overlijden van Jax.
Het perspectief van het verhaal wordt afgewisseld tussen Sadie en Norman. Met name de hoofdstukken geschreven vanuit het 12-jarige hoofd van Norman vond ik een knap staaltje schrijfwerk, omdat ik daadwerkelijk het gevoel kreeg dat ik naar een kind van die leeftijd luisterde. En dan is daar nog de ultieme bijfiguur van dit verhaal: de tachtigjarige Leonard, die getrouwd is met zijn lieftallige Iris, maar toch alle tijd heeft om met Sadie en Norman op reis te gaan. Hiermee vond ik Leonard al direct een mysterieuze man en de spanning rondom zijn eigen verhaal wordt met elke pagina meer opgebouwd. Daarmee brengt Henderson nog meer lagen aan in het boek.
Al met al is De goede grap van Norman Foreman een ontroerend en aangrijpend verhaal. Ik gun de fictieve hoofdpersonen de wereld en dat betekent dat Julietta Henderson mij diep heeft geraakt.
Hoi, ik ben Marije, 23 jaar en master Geneeskunde student in Leiden. Ik kan niet slapen zonder gelezen te hebben en op mijn kleine zolderkamertje struikel je over de boeken. Het liefst lees ik liefdesromans uit één van de vorige eeuwen of een verhaal waarbij ik mijn tranen lekker kan laten gaan. Alhoewel, sinds ik deel uitmaak van De Leesfabriek, waag zelfs ík me aan thrillers met een lichte voorkeur voor Engelstalig. Het mooie aan De Leesfabriek is dat we elkaar uitdagen om ‘out of the box’ te denken. Grijp eens een boek dat je normaal zou laten liggen!
De goede grap van Norman Foreman / Julietta Henderson / Uitgeverij De Fontein / 2021 / 364 blz. / ISBN 978 90 261 5203 0
Gastblogger:
op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!
Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl
.
.