Elia is al 6243 dagen oud. 6243 uitzichtloze dagen waarin hij en zijn mama er alleen voor staan. Bovendien wordt hij al jarenlang gepest door Segundo, de tweede zoon van de dictator. Maar Elia heeft er genoeg van. Een moment van oncontroleerbare woede en frustratie zorgt ervoor dat hij verbannen wordt naar het zomerpaleis van de dictatorsfamilie om er klusjes uit te voeren.

In het paleis kruisen heel wat nieuwe gezichten zijn pad. Wat volgt is een groei naar volwassenheid binnen een kluwen van vriendschap, liefde en verzet aan het hof van de dictatuur.

Dit debuut van Elke Sannen speelt zich af op een fictief eiland. De tijd wordt niet gespecifieerd, maar de elementen van het dictatoriale regime zijn zo herkenbaar dat het net zo goed echt zou kunnen zijn.

Het verhaal wordt vanuit Elia’s standpunt (ik-verteller) in dagboekvorm geschreven. Het boek bestaat uit korte hoofdstukken, die chronologisch op elkaar volgen. Beginnend bij dag 6243, waarna dag 0 komt (de dag dat hij verbannen wordt naar het zomerpaleis), en eindigend bij dag 50.

De groei en ontwikkeling die Elia gedurende deze 50 dagen doormaakt is enorm. Hij krijgt ook enorm veel te verwerken. Zo is er zijn moeder die depressief is omdat zijn vader er niet meer is. Elia rouwt ook om zijn vader, die in het boek aan het woord komt in de vorm van een dierenboek waaruit Elia elke dag een stukje leest en waaruit hij kracht haalt.

Dan heb je het pesten door Segundo, dat blijft doorlopen in het paleis. Maar Elia kent ook positieve ontmoetingen: hij leert opa Poder kennen, die zijn filosofische levenslessen met Elia deelt, en hem leert omgaan met zijn agressie. Elia sluit ook vriendschap met Ssio, en ontdekt de liefde met Aznii.

Naast dit alles komt Elia ook terecht in een netwerk van verzet. Het is echter niet makkelijk om in te schatten wie te vertrouwen is, bovendien blijft de dreiging van de dictatuur continu aanwezig.

Naast de groei van Elia en het maatschappij kritische thema ‘leven in een dictatuur’, is gelijkwaardigheid en ongelijkheid ook een belangrijk thema in dit verhaal. Elia – en dus wij als lezer ook – leert stilstaan bij gelijkheid en ongelijkheid. Elke mens is uniek en verschilt van de andere, maar we zijn allemaal mensen met gelijke waarde. Toch leven we vandaag de dag in een wereld die veel ongelijkheid kent: gezondheidstoegang, gender, milieu, toegang tot onderwijs en arbeidsmarkt, vrije meningsuiting, sociaal… De titel van het boek verwijst ook naar dit gelijkwaardigheidsprincipe, en naar de kracht die Elia ontwikkelt tegen de ongelijkheid: hij beslist om niet langer slachtoffer te zijn, maar te kiezen en te vechten voor gelijkwaardigheid.

Ik vind het moedig van Elke Sannen om zo veel belangrijke thema’s in een verhaal te verwerken. Het is een mooie manier om jongeren bij te schaven in hun kennis over een dictatuur en de gevolgen die dit heeft voor het volk. Maar soms vond ik dat er teveel morele dilemma’s en verschillende puzzelstukken uit het verhaal op mij, als lezer, afgevuurd werden.

Één is altijd gelijk aan één

is een vlot geschreven verhaal met een mooie diepgang door zware thema’s zoals een dictatoriaal regime en gelijkheid centraal te stellen. Het laat je stilstaan bij de onrechtvaardigheid die we maar wat te vaak tegen komen in onze huidige maatschappij. De gelaagdheid in het verhaal wordt waarschijnlijk meer gesmaakt door de ervaren lezer.

Één is altijd gelijk aan één / Elke Sannen / Davidfonds / 2019 / 254 blz. / ISBN 9789002268311

Anna:

Ik woon en werk in Lokeren als zelfstandig pediatrisch kinesitherapeute. Alhoewel ik een trage lezer of ‘slowreader’ ben, heb ik wel altijd een boek bij me. Wat ik zo leuk vind aan lezen is dat je echt kan meeleven in de nieuwe wereld waarin je terecht komt en alles van de dagelijkse sleur even aan de kant laat liggen. Samen met De Leesfabriek heb ik al heel wat nieuwe boeken en schrijvers leren kennen!

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.