De auteur van de befaamde Zeven zussenreeks kennen we allemaal. Deze boeken heb ik allemaal gelezen, maar gezien ik net als andere lezers moest wachten op de laatste zus, besloot ik
De vlinderkamer
van Lucinda Riley eerst te lezen.
In
De vlinderkamer
staat het leven van Posy Montague in het teken van de natuur. Als kind ving ze vlinders met haar vader en als jonge vrouw studeerde ze plantkunde aan Cambridge. Tegenwoordig is ze altijd te vinden in haar tuin. Posy, inmiddels bijna zeventig jaar, denkt na om het landgoed te verkopen, omdat het bijbehorende landhuis in verval raakt. Intussen keert Freddie, haar eerste liefde vijftig jaar geleden, terug in haar leven. Hij lijkt een geheim met zich mee te dragen, maar Posy weet niet dat dat geheim met het landgoed van haar familie te maken heeft.
Het eerste hoofdstuk las trager dan ik van Riley gewend ben en waarschijnlijk komt dat omdat in het begin meer namen genoemd worden. Riley neemt hierbij meer tijd om personages te introduceren, maar eenmaal bij Posy in het heden aangekomen (gelukkig vrij snel), leest het boek weer vlot. Alle geïntroduceerde personages zijn in dit verhaal belangrijk voor het verhaal en het plot, waardoor het niet erg is dat Riley hier meer tijd voor heeft genomen.
Het verhaal bevat meer onderwerpen dan liefde, familie en natuur. In de verledenlijn komen we meer te weten over Posy en haar leven in de tijd rondom de Tweede Wereldoorlog. In het heden lezen we ook over thema’s zoals verslaving, huiselijk geweld en verlies. Thema’s die ook in het dagelijks leven helaas voorbijkomen. De informatie die de lezer krijgt in het verleden, komt daarbij weer terug in het heden. Stukje bij beetje wordt ieders aandeel duidelijk en krijgt het verhaal steeds meer vorm.
Ondanks dat sommige gebeurtenissen of verhaallijnen iets te voorspelbaar zijn, heb ik toch heel fijn gelezen. De opbouw van het boek is hetzelfde als bij de zussenreeks. Zelf vind ik dat niet erg, want met dit soort romans kan ik goed ontspannen. Hoewel het verhaal zeker draait om de vlinderkamer, mocht deze kamer wat mij betreft nog meer naar voren komen gezien het de titel van het boek is. Neemt niet weg dat het heden en verleden elkaar weer fijn aanvullen waardoor ik ook dit vijfhonderd pagina’s tellende verhaal in rap tempo uit had. Kort gezegd leest
De vlinderkamer
weer vlot, bevat het goede thema’s en is het net als haar andere boeken goed voor weer een paar uur leesplezier.
De vlinderkamer / Lucinda Riley / Vertaling Ireen Niessen / Xander Uitgevers / 2020 / 512 blz. / ISBN 9 789401 612074
Irene
: Als kind was ik een echte boekenwurm, ik las alles wat los en vast zat. Inmiddels ben ik al vele boeken verder en dat hoeft voor mij niet per sé in bed of stoel, zolang ik maar kan lezen is staand, op een trapje of naast de stoel niet erg. Ook is het een gewoonte geworden om met een boek de deur uit te gaan: romans, thrillers, feelgood of YA, ik lees het graag.
Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl
.
.