Valerie en Irene

Het verhaal van de beroemde film

Pan’s Labyrinth

werd door Cornelia Funke omgezet naar dit bijzondere fantasyboek. Ze kreeg de vrijheid het verhaal lichtjes aan te passen en er op die manier een magisch YA-boek van te maken.

Spanje, jaren ’40. Ofelia verhuist samen met haar moeder op aandringen van haar stiefvader naar hem. Hij is officier in het leger van Franco en woont in een verlaten molen diep in een bos waar hij de strijd aanvoert tegen de rebellen. Zijn meedogenloze kant wordt steeds sterker zichtbaar voor Ofelia. Wanneer haar zwangere moeder steeds zieker lijkt te worden, besluit ze de enige kans tot ontsnappen te grijpen. Ze vlucht in een wereld waarin de lijn tussen werkelijkheid en magie steeds dunner wordt…

Verhaal



Valerie:

Misschien is het belangrijk om te weten, maar ik heb de film waarop dit boek is gebaseerd niet gezien. In mijn ogen zou dat geen verschil mogen maken en zou je een boek als losstaand geheel  moeten kunnen bekijken, maar ik heb de hele tijd het gevoel gehad dat ik iets miste.

Wat vooral ontbrak was naar mijn gevoel de diepgang. Er komen heel wat gruwelijke scènes voor in het boek, maar alle emoties en beschrijvingen rond gevoelens blijven vlak. Hierdoor creëer je als lezer geen band met de personages of het verhaal en voelt alles nogal gemaakt aan. Ook de samenhang kan wat mij betreft beter. Funke wisselt heel snel tussen de gedachten in het hoofd van Ofelia en de actie binnen het verhaal waardoor je als lezer continu blijft zoeken naar een connectie. Telkens wanneer je denkt dat draadje te pakken te hebben, wordt het weer uit je handen gerukt. De verschillende delen apart zijn best sterk, maar enige samenhang was dit boek zeker ten goede gekomen.

Irene:

De film heb ik ook niet gezien, in eerste instantie wist ik niet eens dat er een film was en het boek daarna kwam. Interessant om te weten, want nu ik heb boek gelezen heb, denk ik dat dit boek als film beter uit de verf komt.

Mensen die mij op bookstagram volgen weten dat ik geen groot fantasylezer ben. Af en toe vind ik fantasy leuk, maar vaak kan ik de beschreven werelden niet goed genoeg begrijpen om het leuk te vinden. Vooraf had ik dus geen idee wat ik van dit verhaal zou vinden, maar dit verhaal pakte redelijk goed uit en viel niet helemaal tegen.

Ik denk dat Cornelia Funke de uitgelezen persoon is om dit verhaal in boekvorm te brengen. De wereld begreep ik best goed, waardoor het verhaal voor mij prima las. Soms wissel je qua gedachten in één alinea ineens van personage en af en toe was dat verwarrend. Dit zal in de film denk ik makkelijker te volgen zijn.

De gruwelijkheden van de Spaanse burgeroorlog komen overigens duidelijk en goed naar voren.

Tussendoor lees je delen uit het verleden in de onderwereld die samenhangen met het heden en personages en situaties die Ofelia tegenkomt. Zelf vond ik dat minder leuk om te lezen, omdat ik op dat moment niet meer te weten kwam hoe het Ofelia verder zou vergaan. Ondanks dat is het wel een toevoeging aan het verhaal. De illustraties van Allen Williams passen daarbij goed en geven het verhaal meer de sfeer mee die bij het verhaal hoort. Zonder illustraties zou dit boek anders hebben uitgepakt denk ik.

Personages



Valerie:

Ik vind het oprecht jammer dat Ofelia niet dieper is uitgewerkt. Ze had een ijzersterk personage kunnen zijn; haar inzichten omtrent haar stiefvader zijn bijzonder en getuigen van veel mensenkennis, maar Funke kapt de ideeën van Ofelia altijd zo snel af dat ze de tijd niet krijgen te rijpen in haar hoofd en in het hoofd van de lezer waardoor er ook geen band ontstaat.

Irene:

Ofelia had wat mij betreft ook wat beter als personage neergezet mogen worden. Ze voelde voor mij ook onaf, ze ziet en denkt meer, lijkt Vidal door te hebben. Dit wordt alleen nauwelijks uitgewerkt terwijl heel duidelijk is dat ze niet zomaar een 13-jarige is. Vidal vind ik qua karakter goed neergezet. Zijn doen en laten brachten nare gevoelens bij mij naar boven, maar dat is ook precies wat hij als persoon doet. Die missie is dus geslaagd.

Schrijfstijl



Valerie:

Ik vind de afwisseling tussen verhaal en folklore wel goed gevonden. Hierdoor krijg je als lezer wat extra informatie mee over de tijdsgeest en verhalen van toen, maar een absolute meerwaarde is er voor mij niet. Wel is Funke erin geslaagd de bijzondere magie te vatten in woorden, al blijft alles redelijk oppervlakkig.

Irene:

Door de fijne en vlotte schrijfstijl van Funke kon ik dit boek beter waarderen en las het ook best snel. Ik ben het eens met Valerie over de oppervlakkigheid van bepaalde situaties en personages, dat mocht meer uitgewerkt worden om beter tot zijn recht te komen.

Hoewel dit boek echt niet tegenviel, is het geen favoriet van mij. Het leest fijn en het verhaal is goed en daardoor denk ik dat jongeren dit boek kunnen waarderen. We wachten op het oordeel van de jongerenjury en de uitreiking..

Irene en Valerie zijn de uitdaging aangegaan om alle tien genomineerde boeken van de prijs voor Beste Boek voor Jongeren te lezen voor de boekenweek voor jongeren begint

.

Van ieder boek zal een (duo)recensie gepubliceerd worden

.

Na het lezen maken ze een tweede voorspelling van winnaars in beide categorieën.

Pans labyrint / Cornelia Funke / Vertaling Esther Ottens / Querido / 2019 / 260 blz. / ISBN 9 789045 123523

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.