Nu de befaamde Professor Don Tillman en zijn
vrouw Rosie getrouwd en een kind, genaamd Hunter, hebben, lijkt Het Rosie
Project uitermate geslaagd te zijn. Elf jaar na de setting van het boek ‘Het
Rosie Effect’, wonen ze met zijn drieën in New York, inclusief weekschema’s
voor maaltijden en genoeg uren ingeruimd voor Dons karate trainingen. Als Rosie
echter een nieuwe baan aangeboden krijgt, moeten ze tot grote tegenzin van
Hunter (die niet zo van veranderingen houdt) terugverhuizen naar Australië.
Daar komt Hunter in groep 8 terecht, wat in teken staat van de overgang naar de
middelbare school. Steeds vaker moeten Rosie en Don op school komen, omdat de
leerkrachten zich zorgen maken om het gedrag van Hunter. Dat leidt tot een
drastische beslissing voor Don: hij neemt ontslag bij zijn baan en start met
het Hunter Project. Zal het lukken om zijn project te voltooien en de problemen
van Hunter op te lossen?

De geniale Don Tillman is terug! En hoe!
Wederom mogen we genieten van zijn brein, waarbij we in dit boek ook nog eens
getrakteerd worden op een Don 2.0: Hunter. De conversaties tussen Don en zijn
zoon leveren hilarische taferelen op, waarbij Rosie constant moet interrumperen
als buitenstaander. Rosie is voor de doorsnee lezer waarschijnlijk het meest
herkenbare personage, omdat zij vaak de opmerkingen van Don en Hunter, die
veelal gevormd worden door hun autistische persoonlijkheidstrekken, weet om te
buigen tot ‘normale’ mensentaal.

Ik vind het knap dat Simsion in dit derde boek
wederom een taboe doorbreekt over autisme spectrum stoornissen. Met de school
van Hunter als invalshoek, laat hij zien wat voor misvattingen er nog
regelmatig bestaan over autistische kinderen. Hunter raakt bevriend met
Blanche, een meisje met albinisme, en Dov. Alle drie de kinderen zijn volstrekt
verschillend, maar worden uiteindelijk allemaal ‘bestempeld’ als kinderen met
autisme. Het feit dat Don in zijn eigen jeugd heeft meegemaakt dat het lastig
is om je niet aan te passen aan de norm, drijft hem tot het starten van het
Hunter Project. Het Hunter Project moet ertoe leiden dat Hunter zich kan
aanpassen aan de sociale norm, iets waarmee Don nog altijd moeite mee kan
hebben. Wat hij daarbij echter vergeet, is dat hij daardoor Hunter ontneemt om
zichzelf te zijn. Dit vind ik een enorm mooie boodschap van dit boek, wat ik
ook in de eerste twee boeken al mooi naar voren vond komen doordat Rosie Don
ook heeft geaccepteerd zoals hij is. Hoewel het uiteindelijk draait om deze
drie hoofdpersonen, vind ik het knap hoe belangrijk de rollen van de kleinere
personages zijn. Het gehele sociale netwerk van Don en Rosie heeft een
belangrijke bijdrage aan het uiteindelijk resultaat van het Hunter Project,
mede dankzij het ontzettend goede gevoel van detail van de schrijver.

Het gevoel van humor van Graeme Simsion is
ongeëvenaard, ondanks dat dit laatste boek wel wat zwaarmoediger was dan de
voorgaande boeken. De echte fans van deze serie zullen merken hoeveel Don en
Rosie zijn gegroeid in elf jaar, maar zullen ook nog zoveel herkennen uit de
eerste boeken. Met de kleurrijke kaften verrijkt deze serie letterlijk je
boekenkast!

Hoi, ik ben Marije, 21 jaar en master Geneeskunde student in Leiden. Ik kan niet slapen zonder gelezen te hebben en op mijn kleine zolderkamertje struikel je over de boeken. Het liefst lees ik liefdesromans uit één van de vorige eeuwen of een verhaal waarbij ik mijn tranen lekker kan laten gaan. Alhoewel, sinds ik deel uitmaak van De Leesfabriek, waag zelfs ík me aan thrillers met een lichte voorkeur voor Engelstalig. Het mooie aan De Leesfabriek is dat we elkaar uitdagen om ‘out of the box’ te denken. Grijp eens een boek dat je normaal zou laten liggen!

Graeme Simsion | Het Rosie Resultaat | Vertaling: Linda Broeder | Uitgeverij Luitingh-Sijthoff B.V. | 2019 | 367 pag. | ISBN 9789024583768