Als je de tekst op de achterflap van

Tijdbom

leest, verwacht je een zinderend spannend verhaal met geweldige plottwist die je ademloos in één ruk uitleest. Helaas was

Tijdbom

dat voor mij niet. Dit boek neemt je mee naar een middelbare school waar Diana, Frankie, Tad, Z. en Rashid vast komen te zitten, nadat op verschillende plekken een bom afgaat in het gebouw. In eerste instantie lijkt het een externe terrorist te zijn, maar je komt er al snel genoeg achter dat de vork toch anders in de steel zit.

Ik heb verschillende reviews van dit boek gelezen en ik zag dat
meerdere mensen dit boek voorspelbaar vonden. Dat vond ik eigenlijk niet, maar
ik vond het wel weinig verrassend. Het was niet dat ik een ‘Oh wauw! Wat een
plot!’-momentje had. Toen de ontknoping kwam dacht ik “Oh oke. Zo zit het dus.
Prima’. Dat vond ik jammer. Ik vond het verhaal ook niet spannend of
‘zinderend’. Het leest wel lekker snel weg, maar je krijgt er geen ademnood
van.

Daarnaast vond ik het einde chaotisch en helemaal niet logisch. Het is ook niet goed afgerond in mijn hoofd. Dat is mijn ervaring wel vaker met de standalones van Joelle Charbonneau. Haar vorige boek

NODIG

vond ik echt vreselijk dus ik denk dat ik niet meer zo snel standalones van haar ga oppakken. Haar series zijn daarentegen wel geweldig!

Deze recensie is geschreven door Willemijn van Hees, 23 jaar.
Kunstgeschiedenis-, boeken- en geschiedenis- en fantasynerd. Ze heeft ook een
eigen blog, namelijk Blog The Spine Breakers.

Tijdbom/Joelle Charbonneau/vertaling Carolien Metaal/ Karakter Uitgevers/2018/ 368 blz./ISBN9789045217017