Het zwembad is de debuutroman van Libby Page en is reeds een internationaal succes. Het boek vertelt het verhaal van Rosemary en Kate. Rosemary is een bejaarde vrouw die al haar hele leven in de Londense wijk Brixton woont. Dagelijks bezoekt zij het lokale zwembad met de naam Brockwell Lido, dat nog belangrijker voor haar is geworden sinds de dood van haar echtgenoot George. Kate daarentegen woont nog maar enkele jaren in Brixton en worstelt met zichzelf en de eenzaamheid die zij ervaart. Kate is journaliste bij een lokale krant en beide vrouwen ontmoeten elkaar wanneer Kate een artikel schrijft over de mogelijke sluiting van het zwembad en daarbij Rosemary interviewt. Uiteindelijk ontdekt Kate zelf het belang van het zwembad en zet ze zich samen met Rosemary en enkele andere buurtbewoners in om het Brockwell Lido te redden voordat het te laat is. Gaandeweg groeien de vrouwen dichter naar elkaar toe en tonen ze aan de buurtbewoners maar ook aan zichzelf dat het zwembad veel meer betekent dan enkel een plek om te zwemmen.
Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit het perspectief van beide hoofdpersonages, waarbij ze elkaar elk hoofdstuk afwisselen. Hier en daar komen ook andere personages aan het woord. Ik vind deze personages in dit boek niet bepaald een meerwaarde hebben omdat zij voor de rest niet heel diep uitgewerkt zijn. Deze passages zijn dus niet alleen overbodig, maar ook veel te intens omdat er zonder opbouw wordt overgegaan naar een zeer persoonlijke en emotionele kijk op de situatie door personages die amper voorgesteld werden.
Naast de centrale verhaallijn in het heden leren we ook veel over het verleden van Rosemary en Kate. Bij Kate betreft dit voornamelijk het ‘recente’ verleden: de periode tussen haar aankomst in Brixton en haar ontmoeting met Rosemary. We komen te weten dat Kate zich erg eenzaam voelt in Brixton en haar vrije tijd spendeert in haar kamer in een appartement dat ze deelt met luide, walgelijke huisgenoten. In Rosemary’s verleden keren we vooral terug naar momenten waarop zij gelukkig was met haar echtgenoot George en alle dingen die zij heeft meegemaakt in of rondom het zwembad.
Hoewel Rosemary en Kate de hoofdpersonages in dit boek zijn, zijn ze vrij eenzijdig en beperkt uitgewerkt. In het geval van Rosemary ligt de focus naar mijn mening te veel bij haar overleden echtgenoot. We leren zelden iets over Rosemary’s verleden zonder dat de naam George in dezelfde zin voorkomt en dit werd na enige tijd best storend. Uiteraard is het logisch dat we wat over hem te weten komen aangezien hij onlosmakelijk verbonden is met het zwembad, maar ik bleef zoeken naar Rosemary als individu. Bovendien wordt het liefdesverhaal behoorlijk uitgemolken door constante flashbacks naar het perfecte verleden en huwelijk van Rosemary en George. Dit had heel mooi en ontroerend kunnen zijn als het er net wat minder dik op had gelegen.
De relatie van Rosemary en Kate vind ik dan weer wel goed uitgewerkt. Het mooie is dat deze vrouwen zo verschillend zijn en toch zo snel naar elkaar toe groeien in de hevige strijd om het zwembad open te houden. Niet enkel Rosemary en Kate, maar veel andere buurtbewoners met allemaal verschillende achtergronden vinden elkaar dankzij het zwembad. Het is hartverwarmend om te lezen hoe een groep mensen bij elkaar komt, de krachten bundelt en er samen sterker uitkomt. Dat het verhaal zich afspeelt in een wijk van een grote stad waar mensen doorgaans enkel op zichzelf vertrouwen en de buren niet eens kennen, maakt het in dat opzicht extra speciaal.
Al bij al vind ik het boek oké. Het verhaal is sterk en ontroerend, maar bereikt niet zijn volle potentieel door een matige uitvoering. Dit is jammer, maar toch blijft het boek overeind en is het prima te lezen op een warme dag in een strandstoeltje naast … het zwembad!
Het zwembad/Libby Page/vertaling Anna Livestro/A.W. Bruna/2018/334 blz./ISBN 9789400509894
Hoi! Ik ben Fran en studeer criminologische wetenschappen aan de KU Leuven. Het liefst lees ik Nederlandstalige literatuur en Engelstalige non-fictie, maar er is niks mis met een occasionele feelgoodroman! Ik hou van boeken omdat ze me niet enkel meenemen naar een onbestaande fantasiewereld, maar me ook veel leren over de werkelijkheid. Ik heb een voorkeur voor boeken die zware thema’s op een humoristische manier aankaarten of die me andere perspectieven tonen om naar het leven te kijken.