Vandaag heb ik weer een recensie voor jullie, namelijk over het nieuwe boek van Sarah Pinborough, Het Dodenhuis. De cover is een beetje angstaanjagend en doet je denken dat dit boek net zoals haar vorige boek 13 Minuten een thriller is, maar eigenlijk is het meer een liefdesverhaal. Wat vond ik er nou van?
In de eerste paar hoofdstukken was het verhaal nogal traag. Je leest over hoe Toby zijn tijd samen met andere zieke jongeren, de ‘Defecten’, doorbracht in het Dodenhuis. Ook lees je door middel van flashbacks over het leven van Toby voordat hij het Dodenhuis werd gebracht. Er gebeurde vrij weinig interessants waardoor het nog moeilijk was om mijn aandacht erbij te houden. Het was makkelijk om het boek weg te leggen.
Na ongeveer 40 bladzijdes begon het verhaal interessanter te worden. Er werden nieuwe Defecten het Dodenhuis binnengebracht, waaronder Clara. In het begin mocht Toby haar helemaal niet, maar langzaam worden ze vrienden. ’s Nachts lopen ze stiekem door het Dodenhuis rond en ontdekken ook buiten het huis prachtige plekken. Vanaf toen ontwikkelde zich langzaam een prachtig liefdesverhaal. Ik kon het boek niet meer neerleggen en bleef in een keer doorlezen tot het einde. Het einde is zo waanzinnig prachtig en ontroerend dat ik het met een brok in mijn keel aan het lezen was.
Het boek gaat verder over het maken van lastige morele keuzes. Toby en Clara stonden ook voor zo’n lastige keuze. Zonder te veel over dit morele dilemma te verklappen, kan ik wel zeggen dat ik de uitwerking van dit gedeelte van het verhaal zo ontzettend mooi vond! Het boek gaat ook over vriendschap en hoe het leven voor deze jongeren is terwijl ze weten dat ze niet lang meer te leven hebben. Je kunt je in je eentje terugtrekken, je kunt je in je geloof storten, je kunt anderen gaan pesten of je kunt net als Toby en Clara wat moois van de tijd maken die je nog resteert. Zo prachtig.
Wat wel jammer is, is dat ik na het lezen van het boek nog met vragen achterbleef. De jongeren die symptomen van hun ziekte beginnen te vertonen, worden naar het sanatorium gebracht, maar wat dat precies is en wat daar allemaal gebeurt wordt niet uitgelegd. Wie “Moeder” is, wat haar bedoeling is, waarom ze de kinderen opsluit in het Dodenhuis in plaats van ze naar het ziekenhuis te brengen wordt ook niet uitgelegd. Dit vond ik eigenlijk wel jammer.
Afgezien van enkele aspecten die wat meer uitgewerkt hadden mogen worden, vond ik Het Dodenhuis een mooi boek. De thema’s als liefde, verdriet, hoop, morele keuzes komen goed naar voren. Ook zal je je gedurende het lezen van het boek steeds meer hechten aan Toby en Clara en hoop je dat ze hun toekomst kunnen veranderen.
Mijn naam is Tina en ik ben 22 jaar. Momenteel studeer ik aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Mijn hobby is uiteraard het lezen van boeken, maar daarnaast speel ik ook graag gitaar. In mijn vrije tijd hou ik verder ook mijn boekenblog Awesomebookloverblog bij waarop ik recensies van gelezen boeken en andere bookish posts plaats. Ik lees vooral Young Adult, maar af en toe lees ik ook weleens een thriller of een roman. Mijn favoriete genres zijn fantasy en contemporary.
Het dodenhuis/Sara Pinborough/vertaling Carla Hazewindus/Unieboek|Het Spectrum/2018/271 blz./ ISBN 9789000361670