John Singer, een bewoner van een klein dorpje in het Amerikaanse Zuiden, is een man van weinig woorden – letterlijk, want hij is doof geboren en heeft dus nooit goed leren spreken. Hij heeft altijd maar één echte vriend: een andere doofstomme man die Antonapoulos heet. Als hij van hem gescheiden wordt, wordt meneer Singer echter betrokken in het dagelijkse leven van de andere dorpsbewoners. Hij verandert de levens van de mensen die hij ontmoet voorgoed – meneer Singer kan namelijk alles zijn wat je wil dat hij is… en iedereen heeft iemand nodig om op te steunen. In het fantastische boek
The Heart is a Lonely Hunter
(
Het hart is een eenzame jager
) uit 1960 vraag de op dat moment 23-jarige auteur Carson McCullers ons een belangrijke vraag: zien we mensen echt zoals ze zijn, of zoals we willen dat ze zijn?
De karakters in dit boek zijn multidimensionaal in elke zin van het woord en het wordt alleen maar ingewikkelder doordat er vijf verschillende vertellers zijn. Meneer Singer zelf is hier een van. We leren hem kennen door zijn eigen perspectief, maar zien hem ook beschreven worden door de andere karakters. Hij ‘luistert’ naar problemen op een kalme en wijze manier, bijvoorbeeld naar die van het jonge meisje Mick Kelly, naar mijn mening het leukste karakter van het boek. Zij heeft een passie voor muziek en denkt dat dit ook geldt voor meneer Singer – ze realiseert zich echter niet, dat hij geen muziek kan horen. Ze lijkt hem als een soort vaderfiguur te zien.
Als derde hebben we Jake Blount, een fanatieke communist, die denkt dat meneer Singer met een even grote passie de bolsjewieken steunt – terwijl het deze eigenlijk werkelijk niets uitmaakt. Bartolomew Brannon, een barman die een weduwnaar is geworden en niet echt een doel meer heeft in het leven, vindt alleen rust als hij praat of in stilte zit met meneer Singer. Op de laatste plaats hebben we Dr. Copeland, een zwarte dokter die vecht voor de rechten van zwarten. Meneer Singer is de enige man die daadwerkelijk het probleem begrijpt – alhoewel, dat denkt Dr. Copeland dan.
Ingewikkeld, ingewikkeld. Deze uitgebreide karakterbeschrijving lijkt onnodig voor een recensie, maar dit boek steunt volkomen op zijn karakters. Ze zijn allemaal zeer verschillend, maar uiteindelijk worden ze verbonden door een eenzaamheid die zij alle vier voelen. De manier waarop zij contact met elkaar hebben kan op momenten verwarrend of onduidelijk zijn, omdat je vijf verschillende beelden van vijf verschillende karakters krijgt. Hier moet je je echt doorheen slaan als je het boek leest; mij hielp het heel erg om er een lijstje bij te houden. Wat ik het meest indrukwekkend vond aan dit boek was de manier waarop de doofstomheid van meneer Singer gebruikt werd om een punt te maken: we zien elkaar allemaal op een andere manier. Dit raakte mij heel erg en deed mij diep nadenken over de manier waarop wij met elkaar communiceren. Bovendien verraste het einde mij heel erg, terwijl ik eigenlijk dacht dat ik meneer Singer wel doorhad: de karakters in het boek waren niet de enige die deze fout maakten.
Het boek is niet makkelijk. De karakters zijn ingewikkeld, de interacties zijn ingewikkeld, de vragen die gesteld worden zijn complex. Toch kon je op een bepaalde manier toch meeleven met de karakters – zijn we niet allemaal een beetje eenzaam? Een tip: als je de eerste honderd pagina’s doorkomt is het een intrigerend boek waar je zeker veel plezier aan zult beleven.
Ik heet Lisa
Warners
,
woon
in
Utrecht e
n zit in de vijfde
klas
op het Christelijk Gymnasium
. Ik lees al sinds ik
heel
klein ben. Tegenwoordig lees ik vooral veel Young Adult
fantasy
en Engelse/Nederlandse literatuur, bij voorkeur
in
het Engels. Tot mijn favorieten behoren de A Court
of
Thorns &
Roses serie
,
To
Kill
a
Mockigbird
, Tess of
the
d’Urbervilles
en
Fangirl
.
Mijn favorieten wisselen echter nogal per dag en per humeur
.
The Heart is a Lonely Hunter/Carson McCullers/Penguin Classics/2016/352 blz./
ISBN: 9780241259740