Verschrikkelijk, hard, wreed, en tegelijkertijd zo aantrekkelijk
‘Ik heb mijn sporen uitgewist, het is zeven maanden geleden, en ik heb mijn sporen uitgewist.’ Slechts elf bladzijden heeft
Evie Wyld
nodig om van een in eerste instantie kabbelend verhaal een suspensevol geheel te maken. Slechts één zin, met daarbij een verlaten boerderij op het platteland als enscenering is voldoende. Overal vogelzang maakt indruk en laat je niet meer los.
Met een ronduit mysterieuze start wekt Wyld de interesse van de lezer. De ik-persoon in het verhaal, Jake, leeft alleen met haar schapen op een verlaten boerderij. Haar dagelijkse uren brengt ze door bij de mannen van de schapenhouderij. Samen met Greg, Clare en de andere mannen scheert ze de schapen van de boerderij. Haar leven lijkt eindelijk op orde, ware het niet dat ze problemen heeft op haar eigen verlaten boerderij. Elke dag worden er schapen van haar op gruwelijke wijze vermoord en ze weet niet precies wie de daders zijn. Op een dag besluit Lloyd bij haar in te trekken. Samen gaan ze achter de onbekende dader aan.
Tegelijkertijd kijkt de lezer mee in het verleden van Jake. Stapje voor stapje keert ze verder terug in haar verleden en vertelt ze de lezer hoe ze hier heeft kunnen geraken. Langzaam opent ze de beerput, vertelt over Otto, Karin en Denver tot ze de put helemaal leeggehaald heeft.
Al snel leer je Jake kennen als een moedige, jonge vrouw die getekend is door haar verleden. Ondanks dat je nog niet precies weet wat haar verleden is, leef je intens met haar mee. Haar sterke karaktertekening staat in schril contrast met de andere karakters uit het verhaal, als Otto en Clare: ‘Ik wil wel een beetje van waar de rest van Hedland ook van heeft mogen proeven…’. Je gruwelt van deze mannen, iets waardoor de band met Jake versterkt wordt. Wyld besteedt veel aandacht aan het innerlijk van deze vrouw en neemt daarbij de lezer mee. Je voelt je op vele momenten een met Jake en zou misschien dezelfde gruwelijke keuzes hebben gemaakt.
Bijzonder goed gekozen is daarbij de opbouw in Overal vogelzang. Waar de lezer in het ‘heden’ niet meer weet dan Jake en met haar meeleeft in de onzekerheid en de angst, heeft de lezer in het verleden een achterstand op dezelfde vrouw. Perfect gedoseerd en uiterst goed opgebouwd zijn deze terugblikken naar het verleden. Jake duikt steeds verder terug in de tijd en vertelt op die manier haar geschiedenis aan de lezer. Pas tegen het einde van het verhaal heeft de lezer haar volledige verhaal en weet hij ‘waar het allemaal mee begon.’ Het blijkt een opbouw die werkt: Overal vogelzang is spannend, verrassend en uiterst tragisch.
‘‘Luister goed, rotkind’, zegt ze, weer op dat kerkmoedertoontje, en ze houdt haar ander hand omhoog om met haar vinger naar me te wijzen. ‘Ik maak je helemaal kapot, trut, dat je het even weet.’’ Wyld schuwt het harde verhaal niet. Wellicht is juist dát de reden waarom Overal vogelzang van A tot Z boeit en indruk maakt. Het is hard, rauw en soms zelfs pijnlijk, maar bovenal is het prachtig.
Evie Wyld / Overal vogelzang / vertaald door Roos van de Wardt / Uitgeverij De Geus, Breda / 285 blz. / ISBN 9789044535488