“Niemand heeft een leven zonder pijn. En wat scheidingen betreft, zelfs al leef je als een heilige, je maakt altijd verliezen door, hoe hard je ook probeert het voor jezelf te ontkennen. Ik krijg al tranen in mijn ogen als ik bedenk dat ik je nooit meer zal meemaken als jongetje van zes – ik zou er alles voor overhebben, had zijn moeder gezegd, om die zesjarige nog eens te zien. Maar alles verdwijnt, wat je ook doet om het tegen te houden. En voor alles wat wel bij je terugkomt moet je dankbaar zijn.”



Met Contouren schrijft Rachel Cusk (°1967) een verhaal over een schrijfster wiens naam pas op het einde van het verhaal wordt onthuld. Het hoofdpersonage reist deze zomer naar Athene om er een schrijfcursus te geven. Ze ontmoet er mensen die verhalen over hun leven vertellen.

Contouren is een boek waarvan ik niet warm of koud ben geworden. Cusk doet afbreuk aan het verhaal door in eerste instantie haar personages niet uit te werken. Het hoofdpersonage is een mysterieus karakter waarvan niets geweten is. Je weet dat ze gescheiden is, maar je weet niet waarom ze gescheiden is. Je weet dat ze kinderen heeft, maar ook niet meer dan dat. Dit geldt ook voor de andere personages: ze vertellen vertelsels over zichzelf, maar het zijn geen interessante, boeiende verhalen die je als lezer raken. Om deze reden kan ik mij ook niet vinden in de achterflap waarop staat dat Contouren een roman is over relaties, verlies, herinneringen en het verband tussen ons leven en de verhalen die wij erover vertellen. Slechts weinig komt hiervan terug in het verhaal, want het is niet zodanig uitgewerkt dat er een achterliggend idee naar voren komt.

Ik deed er dagen over om Contouren uit te lezen en zag er na een tijdje zelfs tegenop om verder te lezen. Misschien bevalt het verhaal beter als je het in één keer kan uitlezen, dat zou kunnen. Nu lijkt het eerder een samenraapsel van oninteressante vertelsels van verschillende mensen zonder dat er een rode draad in het verhaal is. Het kwam voor mij over alsof de schrijfster eerder haar schrijfskills wilt tonen in plaats van een verhaal te vertellen. Al moet ik toegeven, schrijfskills heeft ze wel. Cusk werd in 2003 dan ook verkozen tot één van de beste twintig schrijfster uit Groot-Brittannië. Voor haar verhaal? Een big no-no. Voor haar schrijfstijl? Daar kan ik me in vinden.

Twee op vijf

Contouren / Rachel Cusk / vertaald door Caroline Meijer en Lette Vos / Uitgeverij De Bezige Bij / 2016 / 207 bladzijden / ISBN 978 90 234 4294 3