Iedereen kent het verhaal van het blonde meisje dat in een konijnenhol viel en vervolgens terecht kwam in het betoverende wonderland. Zelfs als je het boek nog nooit hebt open geslagen, ben je bekend met de verdwijnende kat, de MadHatter, de kaarten met gezichten en de koningin die de uitvinding van de guillotine vast heel handig zou hebben gevonden.

Alice in Wonderland, geschreven door Lewis Carroll en voor het eerst uitgekomen in 1865, is een geliefd boek voor velen. Voor hen is er goed nieuws: de ‘moderne’ schrijvers herkennen de verleiding van een ‘wonderland’ en veranderen dit kindersprookje in een nieuw verhaal met

twists

en

turns

en … zombies?

Alice in Zombieland (Gena Showalter) is een Alice remake en, zoals de titel het al duidelijk maakt, heeft Alice deze keer te maken met zombies. Als de stereotype zombies met hun langzame loopje en honger voor hersenen je al de kriebels gaven, dan gaan de razendsnelle, ziel-etende spook-zombies je zeker in de koude kleren zitten.

Alice Bell had een gewoon leven – haar vader was een beetje raar met zijn angst voor het donker, maar verder kon het er wel meer door. Het monster onder het bed en in de kast waren nooit echt, maar Alice’s vader weet dat het donker de echte monsters verstopt, en ze zijn op jacht naar zielen. Al zijn waarschuwingen worden pas serieus genomen als het voor hem te laat is. Nu is Alice alleen en moet ze vechten voor het behoud van haar ziel.

Zombies die zielen eten. Klinkt interessant? Helaas maakt dit boek het niet waar. Ik verwachtte een

kick-ass

Alice die de zombies terug het konijnenhol in zou sturen, maar in plaats daarvan was het vooral middelbare school drama met een liefdeslijn die de zombies achterna mag gaan.

Het idee klonk veelbelovend, maar voor mij viel de uitvoering erg tegen. Er zaten een aantal vermakende vecht-de-zombie scenes in, dus daar kun je het altijd nog voor doen.

Ben je inderdaad teleurgesteld door de ‘zombies’, misschien is Splintered (A.G. Howard) een betere keuze. Een andere Alice in Wonderland remake waar wonderland niet zo wonderlijk is. Alyssa’s over-over-over-grootmoeder was Alice Liddell – de inspiratie voor het originele verhaal – maar voor Alyssa is dit meer een vloek dan een zegen.

De Liddell familie is namelijk letterlijk vervloekt. Haar oma probeerde haar vleugels en sprong uit een raam; haar moeder probeerde haar te vermoorden en woont in een gekkenhuis; en Alyssa zelf begint zich te realiseren dat zij ze snel zal volgen. De vloek van de Liddell vrouwen uit zich in stemmen, van planten en insecten. De enige manier om deze vloek te verbreken is om terug te gaan naar wonderland. Maar is de plek aan de andere kant van het konijnenhol wel zo betoverend als we denken, of zijn de impressies van een kind een manier om de gruwelijke werkelijkheid te verstoppen?

Ook deze remake viel, helaas, niet zo erg in de smaak. Het ziet er naar uit dat Alice beter thuis past in een echt wonderland, en niet omgeven door zombies en andere kwaadaardige wezens.

Maar hoe zag wonderland eruit voor Alice langskwam en past het duistere en mysterieuze hier beter bij?

Marissa Meyer heeft zich al eerder gestort op de kindersprookjes. In haar ‘Lunar Chronicles’ vertelt ze aan de hand van Assepoester (Cinder), Roodkapje (Scarlet), Rapunzel (Cress) en Sneeuwwitje (Winter) een toekomst verhaal met cyborgs, genetisch gemanipuleerde wolven en een koningin die de maan wilt veroveren.

In ‘Heartless’ volgen we Catherine (de toekomstige Queen of Hearts – “Off With Their Heads!”) die haar toekomst toch graag een beetje anders zou zien dan gepland. Catherine ontfermd zich liever over gebakjes, taarten en de mogelijkheid tot het verkopen van haar eigen creaties, maar haar moeder heeft andere plannen voor haar – de toekomstige koningin.

Catherine weet wat haar toekomst inhoudt, maar ze probeert er alles aan te doen om dit zo lang mogelijk uit te stellen. Kan Jest de Joker haar redden van een liefdeloos bestaan met de koning of wordt ze de genadeloze vrouw die we kennen?

Van alle Alice remakes die ik heb gelezen, was Heartless toch wel de leukste. Heartless blijft heel dichtbij de originele sfeer van Alice, inclusief de hilarische Cheshire kat en  brute Jaberwock.

Over het algemeen zijn alle remakes een extra blik in een geliefd verhaal, maar ik denk dat het originele verhaal werkte vanwege de distinctie tussen de lieve Alice en de kwaadaardige koningin die uiteindelijk door haar verslagen werd. Zodra je ‘Alice’ in een andere rol probeert te plaatsen, verliest het het originele gevoel van het verhaal. Dit zou de reden kunnen zijn dat Alice vs Zombies en Alice vs de Madness vloek niet werkten, en het verhaal over de Queen of Hearts en haar vroegere dromen juist wel goed uitpakte.

Voor iedereen die wel op het puntje van zijn stoel zat tijdens Alice’ confrontaties met de zombies en de Liddell Curse, zijn er gelukkig nog vervolgdelen van deze beide series. Helaas is Heartless een stand-alone, maar de boekenradar heeft een mogelijke opvolger gevonden: Queen of Hearts van Colleen Oakes. Ook deze serie focust zich op de duistere kant van wonderland én de hartenkoningin – een combinatie die tot zover goed is bevallen.

Alice in Zombieland/Gena Showalter/Angelique Verheijen/Harlequin Holland/2014/416 blz./9789034754523

Splintered/A.G. Howard/Amulet Books/2013/371 blz./

9781419704284

Heartless/Marissa Meyer/Sandra C. Hessels/Blossom Books/2016/518 blz./9789020678963