Laat me gaan, het nieuwe boek van Gayle Forman is haar eerste roman voor volwassenen. Zelf ben ik een enorme fan van haar YA boeken, vanwege een heerlijke schrijfstijl die je niet loslaat en die heldere personages oproept waarmee je makkelijk mee kan leven.
Laat me gaan gaat over Maribeth, ze werkt bij een tijdschrift, heeft een man en twee kinderen. Dan krijgt ze een hartaanval en moet ze gedwongen rust nemen, die rust kan ze echter niet thuis vinden en daarom vertrekt ze, met geld, maar zonder haar man en kinderen.
Ik begon in Laat me gaan met een open blik, ik wist vrij weinig over het verhaal en wilde me laten verrassen. Helaas schrokken de eerste paar hoofdstukken me af, want de heerlijke schrijfstijl van Gayle Forman kon ik totaal niet terugvinden. Dit boek is vanuit het hij/zij perspectief geschreven en dat in combinatie met de, in mijn ogen, afstandelijke schrijfstijl zorgde ervoor dat ik me niet thuis voelde. Daarnaast kwam hoofdpersonage Maribeth als een enorm onaangenaam personage op me over en wanneer ik me stoor aan het zeuren van een personage is dat meestal geen goed teken voor de rest van het boek. Aan de andere kant was ik ook benieuwd of Maribeth dan misschien juist een enorme verandering zou ondergaan.
Gelukkig was dat tweede het geval. Hoewel ik de eerste 75 bladzijden wat moeite had om echt in het verhaal te komen, begon ik wel langzaam maar zeker meer gevoel te krijgen bij Maribeth. Ik begon haar beter te begrijpen en daarnaast maakt ze een behoorlijke ontwikkeling door. Ze leert dat dingen soms anders zijn dan ze op het eerste gezicht lijken. Verder leert ze verschillende personages kennen die ook extra kleur aan het boek geven en de lezer af en toe doen glimlachen vanwege hun warme persoonlijkheden.
Ook een heel groot pluspunt is de schrijfstijl, die ondanks de afstandelijkheid aan het begin, erg vlot is. En hoewel ik geen fan was toen ik begon, bleef het verhaal wel degelijk in mijn hoofd hangen. Het heeft namelijk een tijdje aan de kant gelegen, omdat ik simpelweg geen tijd had om te lezen vanwege tentamens, maar het kostte me geen moeite de draad weer op te pakken.
Laat me gaan miste voor mij op bepaalde punten echt de magie van een Gayle Forman boek, maar ik vond het naarmate het vorderde beter worden. Personages begonnen meer te leven en ik hoop dan ook dat de moeizame start met name komt omdat ze niet eerder een boek voor volwassenen schreef. Gelukkig heb ik het boek met een goed gevoel dichtgeslagen, maar ik vind het niet haar beste werk. Ik zal echter zeker haar volgende boek weer oppakken, want zelfs een wat minder leuk Gayle Forman boek is nog steeds de moeite waard.
Laat me gaan/ Gayle Forman/ vertaald door Annet Mons/ Uitgeverij The House of Books/ 2016/ 319 blz./ ISBN: 9789044349894