Zomer aan de kust. In een appartement met uitzicht op zee zit een man. Zijn gezicht is naar de deur gekeerd. Hij wacht, met een pistool in zijn schoot.
In
Blindelings
raken Abigaïl, dochter van een hôtelier, en Karel, laag geboren zoon van een kroegbazin, verstrikt in elkaars netten. Ze krijgen een kind, Jonas. De hopeloos gevoelige jongen dreigt te worden vermalen tussen de tomeloze ambitie en de eeuwige twijfels van zijn ouders. Dan ontmoet Jonas een meisje, Anouk. Kunnen twee jonge mensen die voor het ongeluk geboren lijken het lot in een andere richting sturen?
Kris Van Steenberge debuteerde in 2013 met de allesverpletterende roman
Woesten
. Het behoeft dan ook weinig uitleg dat dit boek op Goodreads een dikke vier sterren scoort na meer dan duizend stemmen. Maar dat is zeker niet alles. In 2014 won Van Steenberge de Debuutprijs met zijn oorlogsroman. Ik denk dat ik voor velen spreek als ik zeg dat er vol ongeduld werd gewacht op een waardige opvolger. En of Kris Van Steenberge
Woesten
zou kunnen evenaren.
Wat
Blindelings
van in het begin siert, is de eenvoudige, maar net daardoor prikkelende cover. Een uitbundigere versie van deze voorstelling zou het verhaal geen recht doen. Maar eenmaal ik begon te lezen, had ik het gevoel dat ik iets miste. Ik werd niet meteen gegrepen en meegenomen, wat in zijn vorige roman des te meer het geval was. Het kwam allemaal wat traag op gang omdat de personages en gebeurtenissen de nodige intro vroegen. Niet dat ze deze niet verdienen, integendeel. Maar ik had niet zozeer het gevoel dat ik me wilde laten meenemen door Jonas en zijn ouders naar hun verleden en hoe dat heeft kunnen leiden tot het nu.
Maar plots drong tot me door hoe eerlijk en oprecht Jonas mij zijn verhaal probeerde te vertellen en hoe moeilijk het leven het hem had gemaakt, jarenlang. Vanaf dat moment, toen dat besef volledig binnenkwam en me de zetel in duwde om het boek ter hand te nemen, liet
Blindelings
me geen seconde meer los. De personages volgden me overal, de hele dag door. Enkele keren vroeg ik me zelfs af hoe Jonas’ moeder in bepaalde situaties die rond mij plaatsvonden, zou reageren. En toen dacht ik: Van Steenberge scoort. Opnieuw.
Ik kan me niet van het gevoel ontdoen dat
Woesten
voor mij nog net dat streepje voor heeft, maar
Blindelings
verdient daar zeker een plaatsje naast in je boekenkast en kan ook best op zichzelf staan. Laat je overvallen door de grauwe eerlijkheid van het leven die Van Steenberge glashelder weet te verwoorden. Hoe hij laagje voor laagje het leven van zijn hoofdpersonages blootlegt en onthult wat je niet had verwacht, om je uiteindelijk verstomd achter te laten.
Blindelings / Kris Van Steenberge / 2016 / Uitgeverij Vrijdag / 280 blz. / ISBN 9789460014390