“Ik wil gillen. Als je door de lucht vliegt en op het punt staat voor de tweede keer dood te gaan, zou je op zijn minst in staat moeten zijn te gillen. Maar er komt geen geluid uit mijn keel.”

Rechercheur Wyatt Foster, brigadier bij de afdeling recherche van de districtspolitie van North Country, krijgt de taak om een ernstig auto-ongeluk te onderzoeken. Alleen deze keer loopt het anders dan bij een

“standaard”

ongeluk.

Het slachtoffer en eveneens de bestuurder van de luxe Audi die nu naar de schroothoop kan, Nicole (Nicky) Frank, riep voor ze bewusteloos naar het ziekenhuis werd afgevoerd telkens de naam Vero. De verwarde en gewonde vrouw had meerdere mensen gevraagd, gesmeekt, om te zoeken naar Vero en het meisje te helpen, want ze was nog maar zo klein.

De politie gaat, in de veronderstelling dat dit Nicky’s dochter is, direct over tot actie en zet een grote zoektocht op touw. Tevergeefs, want ze kunnen geen spoor van Vero vinden. Na het verhoren van Nicky’s man komt Wyatt tot de conclusie dat er helemaal geen meisje is. Volgens haar man heeft Nicky de afgelopen tijd enkele hersenschuddingen opgelopen, met als gevolg dat ze nu realiteit en fantasie door elkaar haalt.

Toch denkt Rechercheur Foster dat er meer aan de hand is. Het is mogelijk dat Nicky Frank wat onhandig is, maar in enkele maanden tijd zoveel ongelukjes? Met hulp van zijn collega’s gaat Wyatt op onderzoek uit en hij is vastberaden om de waarheid rondom deze mysterieuze dame en haar man boven tafel te krijgen.

“Ik hou me vast aan mijn quilt. En ik denk: vliegen is niet moeilijk; landen is het probleem.”

Vanaf de eerste pagina word je in een web van raadsels en spanning gegooid. Er is geen proloog, geen stuk waarin de schrijver je alvast voorbereid op wat er komen gaat. Nee, Lisa Gardner heeft het slim gespeeld. Door gelijk over te gaan op actie creëert ze een knaller van een eerste hoofdstuk, waarin de lezer in verschillende staten zal gaan verkeren. Van pure verwarring, tot ongeloof tot het moment waarop je niet eens meer zal merken dat er iemand tegen je praat omdat je voor 100% met je gedachten bij het boek zit.

De schrijfstijl van Lisa is in zowel dit boek als in haar andere werken erg prettig. Er wordt af en toe gewisseld van ik-persoon, waardoor het nooit saai is: je kijkt mee met het slachtoffer en de rechercheur, wat zorgt voor een completer beeld van de zaak. De hoofdstukken met Nicky als ik-persoon kunnen soms verwarring brengen, dus dan is het wel fijn dat er zo nu en dan een duidelijker stuk vanuit Wyatt’s oogpunt is.

Het boek deed mij eraan herinneren waarom ik zo van thrillers houd. De afgelopen paar weken heb ik veel YA boeken verslonden (waar natuurlijk niets mis mee is), maar als je dan in

“Tot op de bodem”

begint, weet je weer waarom je zoveel houdt van lezen: de actie, de plottwisten, de spanning… Ook de keiharde waarheid wordt nog eens extra aan het licht gebracht. Nog steeds is kinderontvoering een veel voorkomende zaak en door mee te kijken in Nicky’s leven, zie je hoeveel impact dat heeft op zowel slachtoffers als medeplichtigen. Een erg aangrijpend en actueel onderwerp, als je het mij vraagt.

Alle ingrediënten voor een goed verhaal zijn aanwezig in dit boek van Lisa Gardner.

Tot op de bodem

is een boek dat je als thriller-liefhebber niet mag missen!

Deze recensie is geschreven door Janine van der Molen, scholiere van het Roelof van Echten College in Hoogeveen. Ze leest zo’n beetje alles wat los en vast zit, of het nu in het Engels of Nederlands is. Haar leesstapel bevat veel dystopische verhalen, vooral series, maar ook andere genres leest ze zeer zeker ook. Janine leest in twee werelden: de gewone papieren boeken en e-books op haar wattpad.

Tot op de bodem / Lisa Gardner / Uitgeverij De Bezige Bij / 2016 / 426 Blz. / ISBN : 9 789023 495499