Nooit gedacht dat ik vrijwillig een verhaal over zombies zou lezen. Toch werd ik getriggerd door de kaft en het feit dat het blijkbaar om een Alice in Wonderland-achtig verhaal ging. Op een aantal verwijzingen na heeft het verhaal niets gemeen met Alice in Wonderland, wat overigens helemaal niets afdoet aan het leesplezier.

Alice woont met haar zusje Emma en haar ouders in een gefortificeerd huis. De vader van Alice geloofd namelijk heilig in zombies en het kwaad dat ze vertegenwoordigen. Hierdoor heeft Alice geen noemenswaardig sociaal leven, want ze moet altijd voor zonsondergang thuis zijn. Nooit een schoolfeest, niet uit met vriendinnen, geen dates. Frustrerend, maar Alice heeft zich er bij neergelegd, totdat haar zusje Emma een dansuitvoering van school lijkt te missen. Emma vindt dit heel erg en vraagt Alice om hun ouders te overtuigen voor één keer toch ’s avonds uit huis te gaan. Het lukt Alice en tot en met de voorstelling is er geen vuiltje aan de lucht. Alice is er van overtuigd dat haar vader het mis heeft wat zombies betreft. Helaas, op de terugweg naar huis rijden ze langs het kerkhof en worden aangevallen door zombies. Alice ouders en Emma worden door de zombies opgepeuzeld. Alice ontsnapt op miraculeuze wijze. Vastbesloten om wraak te nemen op de zombies die haar haar familie hebben afgepakt, sluit Alice zich aan bij bad boy én hottie Cole om tegen de groeiende zombieplaag te strijden.

Alice in Zombieland

leest heerlijk weg, ondanks dat het redelijk bol staat van de clichés. Deze clichés zorgen er echter wel voor dat het boek aansluit bij al je verwachtingen. Alice wordt verliefd op Cole en gaat de strijd aan met de zombies, waarbij ze, uiteraard, met enige regelmaat gered wordt door Cole.

Waarom de clichés me niet storen, is lastig te zeggen, aangezien ik daar normaal helemaal niet van hou. Het komt deels doordat de personages sympathiek zijn neergezet, de bad guys incluis. Deels omdat het verhaal verwondering oproept. De setting is een hele gewone stad, zoals we die zelf  ook kennen, alleen gebeuren daar hele bizarre dingen. Die tegenstelling werkt goed. Daarnaast heeft Gena Showalter een paar onverwachte verhaalwendingen voor je in petto op momenten dat je dit niet verwacht.

De spanning in het verhaal wordt dusdanig opgebouwd dat je op sommige momenten bijna van schrik uit je vel springt als je mobiel (onverwachts) afgaat. Zó zit je in het verhaal. Dat is misschien wel de grootste kracht van het verhaal. Je wordt er zo totaal door opgezogen dat je vergeet dat je in een zombievrije wereld leeft.

Alice in Zombieland

is het eerste deel in The white rabbit chronicles. De volgende delen ga ik zeker met plezier lezen. Om vast in de juiste sfeer te komen:

Alice in Zombieland/Gena Showalter/vertaling: Angelique Verheijen/Harlequin Young Adult/2014/414 blz./ ISBN:9789034754523