Liefde kan mislukken is een boek waarbij je even door het begin heen moet komen, voor mijn gevoel, voordat het echte verhaal begint. Toen ik de flaptekst las, had ik het idee dat ik een roman zou lezen met een humoristisch tintje, een verhaal over een vrouw met succes die zichzelf opnieuw ontdekt door ontmoetingen met totaal vreemde mensen. Gedeeltelijk klopt mijn verwachting ook, maar bij het begin van het boek had ik moeite met doorlezen, omdat het een onsamenhangend verhaal leek, met veel rond fladderende gedachtes van de hoofdpersoon, Portioa, die duidelijk in een dronken bui was. En dat dronken zijn en de daarbij horende schrijfstijl, was iets wat mij stoorde aan het begin. Daardoor was ik bijna in staat het boek weg te leggen, maar ik ben toch doorgegaan.
Gelukkig veranderde het verhaal geleidelijk aan. Eerst krijg je nog weer even een stuk over het eerste contact met haar moeder, die ook niet 100%normaal is. Maar wat is normaal, dat is wel een vraag die zich tussen de regels van het boek door opdringt. Doordat Portia haar glamourleven achter zich laat en wildvreemde mensen ontmoet, ontdekt ze steeds meer wie ze zelf eigenlijk is. Alle mensen die ze ontmoet, zijn gewone mensen, maar allemaal met een andere achtergrond of een bepaald verleden die hen hebben gemaakt tot wat ze nu zijn. Zo ontmoet Portia een non in het vliegtuig,waar ze haar hele verhaal aan vertelt, zonder te weten wat voor een groot effect dit heeft op de toekomst. Wanneer ze terug is in het dorp van haar jeugd, gaat ze op zoek naar mr. Vernon, haar vroegere leraar op school. Deze ontmoeting verandert gelijk veel in het boek.
Vanaf dit stuk begon het verhaal mijn aandacht vast te houden. Wat wil Portia met een man die zich van het leven wilde beroven en daar standvastig is. En wat heeft ze gemeen met de broer van een oud klasgenoot. Portia lijkt iedereen te willen redden, terwijl ze zelf misschien juist gered moet worden. Maar dit kan pas wanneer ze in haar ogen niet faalt in het redden van het leven van iemand anders. Ook heeft ze de droom om een boek te schrijven, maar haar verwachtingen hierover komen niet overeen met de werkelijkheid.
Het boek kent momenten om over na te denken, aangrijpende gebeurtenissen, maar laat ook zien dat je de hoop nooit moet opgegeven. Uiteindelijk vond ik het wel een mooi boek.
Deze recensie is geschreven door Marion Poeste Thomas, 25 jaar. Door meerdere chronische ziektes is gewoon werk voor Marion niet mogelijk. Omdat schrijven en lezen haar grootste hobby’s zijn, leest zij veel en recenseert zij graag boeken.
Matthew Quick / Liefde kan mislukken / Vertaling door Ineke Lenting / Uitgeverij Lemniscaat / 2015 /368 pag. / ISBN 9789047707028